semonkong ontdekken
Maseru
Lesotho
Jan-Hemo
semonkong ontdekken
Leshoto (2)
Het was een goede nacht in Semonkong Lodge, de vorige avond hebben we een hoeveelheid brandhout en papier gekregen om de open haard aan te steken. Dat gaf een lekker sfeertje en warmte in ons knusse huisje. Het vuur is nu uit en het is koud, buiten gekomen blijkt het behoorlijk gevroren te hebben. Het is nog schemerig, de ibissen worden ook wakker en wachten op de dag. Ik ga over de brug en loop dan langs het water, het is oppassen geblazen, sommige stukken zijn spek glad door bevriezing. Dan begint het langzaam lichter te worden de ibissen hebben zich een beetje opgewarmd in de eerste zonnestralen en vertrekken, ik ben verkleumd, onder bij de rivier is nog geen zonneschijn. Snel terug, het is tijd voor ontbijt en opwarmen bij de kachel. Daarna gaan we het dorp verkennen, voor het eerste gedeelte door het dorp krijgen we een gids mee. Dat blijkt geen verkeerde keuze, we krijgen uitleg over de plaatselijke tuintjes die in de vorm van een hoefijzer met rotsblokken tot een hoogte van ongeveer 1 meter zijn opgebouwd en naar het zuiden zijn gericht om zo meer warmte op te vangen. Onderin de grond zijn in elkaar geperste blikjes gelegd om zo de grond van ijzer te voorzien. In de tuintjes verbouwen ze diverse groenten, knollen en uien. Naast bijna elke woning is een traditioneel warmte cq stookhok. Hier stoken ze s' avonds een vuur en zit de familie warm bij elkaar, voordat ze in de woning gaan slapen. Er zit een klein gat in het dak om de rook te laten ontsnappen, de stookhokken zijn van binnen zwartgeblakerd, niet echt een gezonde omgeving om in te verblijven. We bekijken ook een scheerderij voor de schapen en geiten. Buiten staan een aantal in de volle wol en in een ander hok staan de geschoren schapen. Binnen is men aan het scheren, de mannen zijn heel handig met de schaar en binnen enkele minuten is de wol van het schaap verwijderd. Een jongetje van een jaar of 10 helpt een handje mee, knippen mag hij nog niet. De wol wordt door vrouwen gecontroleerd en van onrechtmatigheden ontdaan. We komen bij 2 grote gebouwen, waarin een aantal kleine bedrijfjes en winkeltjes zijn gevestigd. Onze gids geeft uitleg over de opzet hiervan, het blijkt een soort coöperatieve onderneming waarin ze zijn ondergebracht. Heel bijzonder was het bedrijf dat lijkkisten maakte, ze waren er in allerlei kleuren en maten en met diverse versierselen. Dit hadden we niet verwacht, vooral de kleine kistjes niet, we worden er stil van. We gaan door de dorpsstraat, hier zijn kleine winkeltjes, met allerlei producten en waar je gsm’s en batterijen op kunt laden. De uit golfplaat opgetrokken winkeltjes zijn geverfd in de kleuren van de vlaggen van diverse landen. We hebben het koud en kopen een bivakmuts, mijn vrouw koopt tevens een deken om als omslagdoek te gebruiken zoals bijna alle bewoners dragen. In een andere winkel een mooie speld om hem dicht te houden. We krijgen de geur van een barbecue in onze neus, dat ruikt heerlijk. Verderop zitten vrouwen bij een gril, hier kun je een stuk "kip" kopen. De geur is heerlijk Mmmmmmm maar als ik de koppen en kippevoetjes zie is mijn eetlust toch wat minder. Ik koop een kop voor een habbekrats en eet wat van de wangetjes, het smaakt, maar......... een passerende hond is blij verrast met het hapje dat ik hem toestop. We bezoeken een schooltje, altijd leuk, zeker om paar foto' s te maken. Het is er ook koud, de kinderen zitten met jassen aan en mutsen op in allerlei stoeltjes en bankjes. Buiten speel ik op een veld vol waterplassen nog een potje voetbal. Gewoon de hele klas tegen mij, ik houd er mee op, bang om omvergelopen te worden. In een plaatselijk eettentje nemen we een warme lunch. Onze gastvrouw en kokkin is een prachtvrouw met een stralende glimlach. Ze heeft een eenvoudige lunch voor ons met een glas ranja. Het smaakt goed en we doen energie op voor de middag, we gaan abseilen, lijkt me leuk. Terwijl we terug lopen wordt het drukker in het dorp, mensen uit de wijde omgeving die inkopen komen doen. Ook grote aantallen ruiters, vermoedelijk herders, het lijkt soms alsof we in een soort cowboy film zitten. Vooral de ruiters, dik ingepakt en met bivakmutsen op, zijn behoorlijk indrukwekkend. Dan komt het actieve van de dag, we zijn vlak bij de Lodge via een smal pad naar de bovenzijde van de rotsen langs de rivier geklommen. We hebben uitzicht over Semonkong en de rivier. We zien enkele ruiters een eind verder de rivier over steken. Personeelsleden van de Lodge staan klaar met onze uitrusting. Na een korte uitleg trekken we de tuigen aan en doen een helm op en handschoenen aan, daarna een voor een naar de rand en achterwaarts aan het touw over de rand en abseilen naar beneden. We zitten op 25 meter hoogte en krijgen op de oever van de rivier weer vaste grond onder de voeten. Best leuk, de oudste deelnemer is 70 plus, na het afdalen, helpen we hem, om via een geul in de rotsen weer omhoog te klimmen. Ik kom langs richels waar de ibissen afgelopen nacht hun uitwerpselen achter hebben gelaten, alle ibissen zijn verdwenen. We zijn een paar keer naar beneden gegaan, het is steeds makkelijker, we gaan met sprongen. Dan worden we bij elkaar geroepen: "wie gaan morgen de grote abseil bij de waterval doen???" Het blijft stil, mijn vrouw en ik kijken elkaar aan, we gaan ervoor "try before you die" We steken onze handen op, "maar ik wil wel als eerste naar beneden" zegt mijn vrouw. De eerste abseilschapen zijn over de dam, er volgen nog drie. Met ons vijven gaan we het avontuur tegemoet, we moeten blijven, nog wat andere oefeningen, voordat we morgen meer dan 200 meter naast een waterval naar beneden gaan. Waar zijn we aan begonnen.
Foto's
