vrijwilligerswerk "fotograferen Thika Kenia Weeshuis"

Door: Stolk

Geplaatst op Jul 31, 2010

Halleluja

Vandaag staat er een bezoek aan de kerk op de planning. Aangezien het niet zo heel ver lopen is sluit ik me aan bij de kinderen. Wat opvalt is de kleding van de groep. Met name de meiden lijken met hun prinsessenjurk eerder naar een schoolmusical of het het plaatselijke carnaval te gaan dan naar meneer de dominee. Hoe dan ook, ze stralen de hele dag door en het is aandoenlijk om te zien. Om tien uur gaan de deuren open en stroomt de kerk vrij snel vol. Als iedereen zit steekt de dominee van wal en houd de komende drie ook niet meer op. Een Duracel konijn is er niets bij! Aangezien het merendeel van zijn serenade in het swahili's is knijp ik er na een klein uurtje lekker tussenuit.

De volgende stop is bij de watervallen van Thika. We hebben afgesproken bij zo'n hele foute koloniale club waar de tijd echt heeft stil gestaan. De club ziet er niet uit en is gevuld met rijke blanken en een enkele Keniaan. Maaike heeft besloten haar afscheidsdiner hier te houden en aangezien ik al dagen op bonenprut functioneer protesteer ik geen seconde. Het eten is heerlijk maar bij elke hap schieten mijn eigen geschoten foto's door het hoofd. Met een schuldgevoel en een volle buik verlaat ik de zaal voor mijn volgende klus. Even later staan er vijf jongens van een gospelkoor al drie uur op mij te wachten. Blijkbaar geen enkel probleem voor de heren want de zin is er nog altijd. De foto komt uiteindelijk op hun platenhoes en of ik die dan naar iemand in Nederland wil sturen, maar natuurlijk!

Aangezien we ons toch heel even de 'upperclass' voelen maken we ook even gebruik van de lokale ondernemers. Voor iets meer dan 20 euro ben ik wat schaaltjes en een prachtige tas rijker. waarschijnlijk zwaar opgelicht maar ik ben er blij mee. Eénmaal terug wil ik eigenlijk alle kinderen los portretteren. Eén van de oudste meisjes heeft me geholpen en samen improviseren we iets van een studio. Om het nog een beetje spannend te houden schieten we de kinderen bij het 'volunteerhuis' waar ze normaal niet mogen komen. Eén voor één komen ze langs en worden bedankt met een echte Goudse stroopwafel als ze klaar zijn. Ik geloof dat het in de smaak valt en maar goed dat ik ook tandenborstels en tandpasta heb meegenomen uit Nederland :-)

Net voor het donker ben ik klaar en haast me naar de kantine. Hier staat het afscheidsfeestje van Maaike op de agenda. Ze vliegt maandag morgen heel vroeg naar Nederland. Ik ga haar missen want het is een leuke meid en af en toe lekker klagen en zeuren in het Nederlands is best fijn. Aan de andere kant: wie weet leer ik de komende week wel wat swahili's. Na het feest kruip ik heel vies mijn bedje in want de douche doet het nog steeds niet. Tot morgen!