Me and my peaceful hidden paradise!
Kaapverdië
Afrika
Sinitta
Me and my peaceful hidden paradise!
Kaapverdie, een eilandengroep bij West-Afrika.
Ik ging in augustus 2009, maar eenmaal aangekomen leek het alsof ik honderden jaren terug in de tijd ging.
Ik ging eerst vanaf het vliegveld eerst opzoek naar een auto die mij en me vader een eindje opweg kon helpen. Na 2 uur lang zoeken hadden we er eindelijk een gevonden Naarmate we reden werd de bewoonde wereld werd steeds minder zichtbaar. Uit het autoraampje zag ik alleen nog hier en daar een hutje met geiten of ezels en verscheidene bewoners met waterflessen water halen. Ik had geen idée waar ik heen zou gaan, alleen dat ik het plaatsje Figuerias zou gaan bezichtigen. Ik dacht onderweg wel eten te kunnen vinden, maar geen winkels of iets wat er op leek te bekennen. We redden over 3 bergen en stopte soms om het uitzicht te bewonderen. We zaten al erg hoog en het was een prachtig beeld. Na 6 uur lang gereden te hebben gingen me vader en ik te voet, de ‘autoweg’ (zandweg breed genoeg voor een auto) was opgehouden. We liepen nu boven de wolken we hebben 6 uur lang gelopen door de Bergen en ow wat was het een prachtig gezicht. Ik kan het nu nog steeds voor me halen en het gevoel wat ik toen kreeg komt weer terug naar boven. Ik heb niet genoeg woorden om een beeld daarvan te schetsen.
Me voeten deden pijn, ik liep op slippers, eigenwijs als ik was. Me vader had me nog gewaarschuwd ‘neem nou schoenen mee’ maar ik wilde het natuurlijke gevoel hebben dus hield vast aan me slippers. Na 6 uur lopen waren we eindelijk aangekomen aan de rand van de berg…nu nog naar beneden dus! Ik vond een ezel en klom erop, dit was echter moeilijker dan verwacht aangezien het looppad maar een meter breed was en daarnaast de afgrond lag. De ezel slipte door de loszittende stenen steeds weg en om mezelf een angstaanval te voorkomen klom ik er na een half uurtje toch maar weer af. Uiteindelijk hebben we 2.5 uur erover gedaan om beneden te komen. En daar lag figuerias een heel klein dorpje met maximal 40 huizen, als een vallei tenmidde van 2 enorme bergen.
De zon stond volop aan de hemel. Ik was er bijna, nog een uurtje en ik zou het dorpje bereiken, maar ik kon niet meer. Ik had zo’n honger, ik had de hele dag amper gegeten, en de zon haalde ook alle brandstof uit me. ondertussen keek ik om me heen. Het was een klein dorpje, met hutjesachtige huisjes. De bewonders hadden zelf alles aangelegd. Hun groentetuinen en waterwegentjes dat stroomde van de Bergen naar hun tuinen. Geen luxe niks, het zag er vredig uit. Ik liep het weggetje op dat leidde naar de huisjes van alle hoeken en gaten kwamen mensen aanlopen die ons hartelijk begroette, ik voelde me net Helen of troy. Een familie nam ons mee en gaf ons eten en onderdak.
En wat ik daar aantrof, gezien en ervaren heb heeft zo’n indruk op me gemaakt dat ik het mijn beste en indrukwekkendste reiservaring ooit kan noemen! Woorden te weinig, maar ik heb er een klein verhaaltje over geschreven:
An 18 year old girl, that takes care of her parents and 11 brothers.
An 19 years old boy that walks every day more than 1000 miles up to the mountains to harvest.
Electricity that only works from 7 till 11,
An 80 years old grandfather that works day in day out, so he can food his family.
And children that has to walk daily 2 hours to get water.
Can you imagine a life without snacks, toilets, shops, roads, cars, electricity, good warm houses, computers, hospitals and even doctors?
Most people would be bored or tired already thinking of working so hard.
I saw it all. Everything they do is with such great pleasure that it’s undescribable.
I think we have to be grateful we’re not that poor.
The boys and girl here can’t always go to school.
I was ashamed that I sometimes complain about my long schooldays.
But than, what is better?
Having nothing and work 24 hours a day so you can be sure there’s food for dinner.
Or having a good rich life, but can’t be happy anymore with the small beautiful little things in life, because you’re already too spoiled?
Who knows?
To me it was a new world, a new start.
Walking on mountains above the clouds & arriving in a hidden village between it,
Like a dream came true. As peaceful as a white snowflake
There is nowhere else on earth I would rather be!
a peaceful hidden paradise
Foto's
