Bezoek aan authentieke compound
Gambia
Afrika
CDahlkamp
Bezoek aan authentieke compound
April 2016 bezochten we voor het eerst Gambia. Via vrienden maken we kennis met Aisha en zij is onze gids. We leggen haar uit dat we graag buiten de gebaande paden reizen ; waarop zij ons vraagt of we dan op bezoek willen bij haar auntie Kura. Zij woont in een compound in de buurt van Barra. In de ochtend nemen we de ferry van Banjul naar Barra. Daar wachten we, op een lokaal marktje, tot ons busje vol is. We willen namelijk ook op de lokale manier reizen dus dat betekent wachten en de bus volproppen tot er niemand meer bij kan. Geiten en bagage gaan bovenop de bus. De rit duurt zo'n drie kwartier en tussendoor stappen mensen in en uit.
Als we in de compound arriveren komen er meteen uit alle hoeken en gaten kinderen op ons af en roepen "tubab", wat blanke betekend . Tante is blij met haar gasten en bied ons uit een metalen schaal Domada aan ; pindapuree met rijst. Het staat op de grond en smaakt wat zanderig maar afslaan is geen optie. Wél krijgen wij een lepel aangeboden. Normaal eet men hier met de rechterhand.
Voor de kinderen heb ik tandenborsteltjes, tandpasta en ballonnen meegenomen en elk kindje wil apart uitleg hoe dat poetsen nu werkt.
Aisha raad ons aan hier geen water te drinken, omdat dat uit de put komt en wij dit niet gewend zijn. Vlakbij zijn kleine lokale winkeltjes die water verkopen dus gaat mijn echtgenoot er een paar halen. De kinderen mogen mee want hij wil een bal voor ze kopen zodat ze een potje kunnen voetballen. Eerst proberen ze dat hij snoep voor hen koopt maar daar trapt hij niet in.
Tante vraagt of we blijven slapen, maar als ik zo naar de grond kijk, weet ik het antwoord al...
We mogen bij haar in bed, wat betekend dat we met 5 à 6 man in een bedje slapen; de kinderen slapen op de grond. In het huisje waar we nu binnen zijn slaapt namelijk de vrouw die een maand bij haar echtgenoot mag slapen en daarom staat er een bed. De vrouwen wisselen per maand in dit huisje en de andere vrouwen van deze man slapen dan in een ander huisje in deze compound. Dat heeft de man des huizes goed geregeld; meerdere vrouwen zijn hier toegestaan.
Wij slaan de overnachting vriendelijk af maar ze drukt op ons op het haart dat we volgende keer wél blijven slapen.
Voor het eerst in deze vakantie moet ik echt hoognodig een grote boodschap doen, maar als ik het toilet buiten zie...hou ik het toch maar op.
Als we weggaan laten we een zak rijst en geld achter zodat tante de vele monden van al de kindjes kan voeden.
Terug naar Barra reizen we in een busje die vol ligt met zakken "Hollandse" uien. We zitten en hangen er een beetje op af en toe stopt het busje en wordt de motor afgeblust met wat water. Het blijft bijzonder om hier te vertoeven!
Bij Barra aangekomen verteld Aisha dat daar wel een toilet is; ik ga kijken maar ga echt letterlijk bijna over mijn nek! Doortrekken kan niet en er liggen behoeftes van vele weken oud op elkaar gestapeld. Met veel buikpijn loop ik terug en wacht ik tot we terug zijn in onze hotelkamer. Wat zijn we dan toch verwend!
Foto's
