Het kado
North Bank
Gambia
Mandy en peppi
Het kado
19 maart 2006
We wilde graag een verre reis met de auto maken en het mooie is dat we onze wens nu combineren met de wens van een goede vriend van ons in Gambia.
Onze auto zal een mooi kado voor hem zijn en biedt hem tevens de kans om geld te verdienen voor hem en zijn familie door de auto in te zetten voor tours voor touristen.
Eindelijk zijn we dan aangekomen aan de kust waar we dit keer een huis hebben gehuurd.
Nieuwsgierig als onze vriend is komt hij meteen aar het huis als we hem laten weten dat we er zijn.
Hij is helemaal onder de indruk dat de auto zo mooi is en weet even niet wat hij moet zeggen.
We leggen hem uit dat de auto niet helemaal goed is op het moment aangezien we problemen hebben met heel veel zand in de benzinetank uit van onze tankstop in mauretanie.
We willen de tank open maken en dan deze helemaal schoonmaken zodat er geen problemen met zand en verstopte benzineleidingen. We willen natuurlijk wel een goed werkende auto weggeven.
Ook willen we de auto nog even blijven gebruiken tot we eind van deze maand weer naar huis terug gaan.
Natuurlijk is dit geen probleem en we zullen veel samen op pad gaan.
Vandaag gaan we naar de nort bank waar zijn moeder woont.
We gaan niet alleen naar de noord bank om zijn moeder te bezoeken maar gaan ook met bevriende nederlands naar twee projecten kijken van hun stichting.
We zijn vanochtend vroeg vertrokken naar de hoofdstad Banjul waar we met de ferry naar de noord oever van Gambia zijn gevaren naar Barra.
In Barra zijn we gestopt omdat de mensen van de stichting een heleboel zakken rijst gingen kopen om uit te delen in het dorpje Kanuma waar ook een project van hun is.
Aangekomen in Kanuma gaan we naar het Cultural and art centre een project van de stichting waar groente en fruit verbouwd wordt maar waar ook les aan de gambianen en aan toeisten wordt gegeven de echte dingen van gambia , zoals jembee spelen, batik , gambiaans koken en dan.
Wij en nog een paar andere nederlanders worden verwelkomt door alle kids uit het dorp die een klein beetje ruzie maken wie onze hand mogen vast houden ,oplossing is aan elke vinger 1 kid , allemaal blij.
De dames van het dorp hebben hun traditionele kleding aan getrokken en voeren een echte gambiaanse dans op vergezeld met veel muziek en geklap.
Er leuk om te zien.
Om ons te bedanken voor auto doe ook de moeder van onze vriend mee en doet erg haar best.
Na de muziek en dans bekijken we verder het project en doen we een potje voetbal met de kinderen.
Dan vertrekken we in een grote optocht naar het dorp zelf en wordt de rijst uitgedeelt.
Ook wij hebben wat meegenomen om uit te delen aan de kids, wat speelgoedjes en natuurlijk snoepjes, tja weet dat het slecht is voor de tandjes maar ze komen toch wel aan snoepjes.
We gaan ook even bij onze vriend zijn moeder kijken, ze ligt in bed en vlijkt met het dansen haar hand goed bezeerd te hebben.
Gelukkig hebben we wat zalf en pijnstillers mee en kunnen we haar helpen.
Na een tijdje zeggen we zijn moeder gedag en gaan weer richting het busje on te vertrekken naar de ferry,
de kids uit het dorp rennen zingen nog een tijdje achter ons aan.
En dan geven ze het op een gegeven moment op.
Wij zijn weer op weg naar de ferry en hebben een drukke en indrukwekkende maar vooral gezellige dag gehad.
De volgende dag komt onze vriend ons een grote papaya brengen.
Deze had zijn moeder hem nog nagebracht om aan ons te geven als bedank voor het brengen van de auto.
Voor haar het grootste en waardevolste wat ze op dat moment had en die ze door haar ongelukje met haar hand vergetenn was aan ons had kunnen geven.
Voor ons een mooie en puur geschenk, een geschenk van weinig waarde maar toch van zeer grote waarde voor ons!
Foto's
