Deze jongeman met wel een zeer uitgebreide snotneus kwamen we tegen in een dorpje tussen Aksum en Lalibela. Hij zat rustig voor het huisje/ hutje in de schaduw. Hoewel hij het niet helemaal vertrouwde bleef hij waar hij was.
Tussen Aksum en Lalibela heb je een prachtig gebied met vele bergen, dalen, rivieren, (verscholen) kerken en natuurlijk het Tigray volk.
De Tigray zijn erg trots en vooral de vrouwen staan er om bekend dat ze heel hard werken. Desondanks is het een vrij arm gebied. Het leven hier loopt nog vele tientallen jaren achter bij ons. De Tigray doen nog veel aan landbouw, met name graan. Alles gebeurt nog met de hand en/ of met behulp van dieren. Zo zagen wij op vele plaatsen nog ossen in rondjes lopen om te dorsen en gooien de boeren het graan om hoog om met de wind het kaf van het koren te scheiden.
De streek wordt nog niet door veel toeristen bezocht. De mensen zijn wat terughoudend, maar wel nieuwsgierig. De taal is wel lastig, omdat niemand Engels spreekt en je, behoudens handen en voeten taal, aangewezen bent op je gids. Een (gratis) foto is hier geen enkel probleem.