Na ruim twee uur te hebben rondgelopen in de rotskerken van Lalibela, komt de serene sfeer voor mij samen in deze ene foto. Het opkomende zonlicht, oude mannen die prevelend uit hun bijbel zitten te lezen en gelovigen die hun ochtendgebeden komen reciteren; het is een mystieke ervaring, of je nou gelovig bent, of niet. Deze oude man zat in een nis zijn bijbel te lezen, ik zag hem ineens zitten en besefte me dat dit een van die unieke reismomentjes is. Een moment waarbij je je realiseert hoe uniek het is ver van huis andere religies, volkeren en culturen te aanschouwen. Vanaf een afstand is het al een mooi plaatje, maar met een verrekijker kun je de details nog beter in je opnemen en komt de man ineens wel heel erg tot leven: de versleten kaft van de bijbel, het vuil onder zijn vingernagels en zijn grijze baard. Het beeld wat ik voor ogen heb wordt een stuk intenser en een verrekijker gaat dan ook zeker mee tijdens mijn volgende reis.