Lalibela is bekend door de aanwezige rotskerken. Deze zijn naar beneden toe in de rotsen uitgehouwen. Eerst de contouren en daarna is de binnenkant uitgehakt. De kerken zijn dan ook helemaal van (massief) steen. De kerken worden gebruikt door de Ethiopisch orthodoxe kerk en hebben allemaal een priester. Deze priester zit aan het einde van de middag op zijn college te wachte va de St. Georg kerk. Om 17.00 uur gaan de kerken namelijk dicht en mogen de priesters naar huis.
Hij zat beneden tegen de uitgehakt rots aan te wachten, waarbij de kleur van zijn huid en die van de rots bijna hetzelfde waren.
Toen de priester van de St. George zijn kerk had afgesloten en zijn college zag reageerde hij heel enthousiast ( zie mijn foto "blije priester") en samen wandelden zij naar huis.

Lalibela is echt een bijzondere plaats. Wij waren er half december en het was zeker niet overspoeld door toeristen. Rondom de kerken is veel te zien. Naast de kerken en de priesters zie je er ook veel pelgrims, monniken en nonnen. Het bijwonen van een dienst in één van de rotskerken is helemaal uniek om mee te maken.