Lalibela is bekend door de 11kerken die zijn uitgehouwen in de rotsgrond. Deze rotskerken stammen uit de 13e eeuw en worden nog steeds gebruikt door de Ethiopisch orthodoxe kerk. Daarnaast is het een belangrijk bedevaartsoord. Je kan als toerist met een plaatselijke gids redelijk vrij rondlopen. Bij de kerken is het erg levendig. Je ziet overal priesters, monniken, pelgrims, nonnen en als je geluk hebt niet al te veel toeristen. De geestelijken zijn vaak hardop aan het bidden of prevelen gezangen en teksten uit gezangenboeken en bijbels.
Deze pelgrim was erg schuw en keek steeds een beetje verlegen in onze richting. Hij had zich een beetje "verstopt" tussen twee zuilen van één van de rotskerken (volgens mij de Bete Medhane Alem). Links is nog een oude zuil te zien die nog stamt uit de 13e eeuw. Hij leunt tegen een zuil uit 1954 toen een deel van deze kerk gerestaureerd is.
Waarschijnlijk komt deze pelgrim van ver en zitten al zijn bezittingen in de tas die bij hem staat. We hebben geen contact met hem kunnen maken, dus dat blijft gissen.