Terug naar het noorden - Slot

Door: Pdanielse

Geplaatst op Mar 15, 2010

Verder noordwaarts
We lunchen weer bij het restaurant in Ziway en rijden verder. We gaan nu richting Mojo omhoog en komen langs een paar kleine meertjes. Onderweg zien we weer van alles, veel vee op de weg en ook kleine stalletjes waar men groenten en fruit verkoopt langs de weg. We stoppen bij zo’n kraampje en Sisay maakt ons attent op de haardracht van deze vrouwen die tot een bepaalde stam behoren. Een soort boblijn van kroeshaar, echt apart. Dan stoppen we bij een veldje waar een paar stukken kadaver liggen. Ik herken twee halve koeien waar men de achterste delen ongetwijfeld voor eigen gebruik heeft benut. Daar zit immers het malste en meeste vlees. De rest wordt blijkbaar voor de gieren gegooid. Er liggen nu dus twee halve koeien met twee voorpoten, de huid en de kop er aan. Er omheen wemelt het van de gieren en een maraboe. Maar die staat triest toe te kijken. De gieren hebben ook zo hun eigen pikorde en af en toe wordt er eentje gierend terecht gewezen. Het is een mooi schouwspel als je er van houdt! Verder rijden we naar het noorden en hebben nog een stop bij een hotel in Debre Zeyit. Het ligt mooi aan een meer en we hebben prachtig uitzicht. Dan rijden we tegen donker Addis weer binnen. Een voorwaarde volgens onze chauffeur, want in het donker moet je niet op de onverlicht wegen rijden, dan komen er ongelukken.

Terug in Addis Abeba
We gaan nog een keertje in ons favoriete restaurant New York eten, intussen kan Sisay even naar huis. Om negen uur haalt hij ons weer op en we besluiten om even in een shoppingmall te kijken. Ons vliegtuig gaat pas om twee uur ’s nachts weg en we moeten de tijd nog even door zien te komen. Iets wat we van te voren met Sisay hebben afgesproken. We lopen door een heel grote supermarkt waar men veel spullen heeft en merken dan dat alle verder winkels gesloten zijn. Buiten het centrum worden we door een aantal bedelende mensen aangesproken, met krukken of een baby’tje in d’r armen. We lopen naar het busje en vragen Sisay ons toch maar naar het culturele restaurant vlakbij het vliegveld te brengen. Daar had hij het al eerder over gehad en we twijfelden dat te gaan doen. Het is een mix van een restaurant en theater. Het Abbasynien Culture restaurant doet ons verbaasd staan. Als we binnenkomen rond half tien zit het behoorlijk vol. We krijgen echter een plaatsje direct naast het podium en hebben zo een werkelijk fantastische plek. Op het podium is een viermans band met traditionele instrumenten. Een drummer, een fluitist, een strijkinstrument wat tussen de knieën wordt bespeeld en tot slot een soort accordeonist. Allemaal locale instrumenten dus. Er voor staat een man, in een wit gewaad, een lijzig lied te mauwen. Even later verandert dat als er een groepje dansers en danseressen de zaal op z’n kop zet. Heerlijke vrolijke muziek die zeer aanstekelijk is. Ik betrap me er zelf op volop mee te stampen met m’n voeten. Voor het podium staat een meisje van een jaar of drie volop mee te dansen. Zij is van een groepje mensen die daar ook zitten. Het is een mooi kindje en het is mooi om te zien dat en het ritme er al goed inzit en hoe ze zich laat mee voeren door de muziek.

Terug naar huis
Rond elf uur verlaten we het restaurant en worden door Sisay bij het vliegveld afgezet. Ook hier weer bedelaars bij het uitstappen. Die hebben er over nagedacht, wellicht wil je je laatste geld aan hen kwijt! Het inchecken gaat erg vlot en even later zitten we te wachten op ons vliegtuig. Die is echter ruim een half uur te laat. En dat is jammer want we hebben voor onze stopover maar vijf kwartier. Uiteindelijk landen we in Istanboel en gaan we met een bus naar de vertrekhal. Weer een kwartier verspeeld. We lopen snel door naar onze gate en dringen voor bij de douane controle. Gelukkig zijn we op tijd, maar of onze bagage dat is? Die blijkt op Schiphol er niet bij te zijn en teleurgesteld gaan we een formulier invullen voor de terugbezorging. Gelukkig heeft men ze al wel gelokaliseerd. De bagage komt met de volgende vlucht van zes uur mee. Het is nu elf uur. Als alles geregeld is kan ik eindelijk door de deuren waar Helen ons opwacht. Na tien dagen zijn we weer herenigd. We rijden naar het La Place brugrestaurant waar Herman zijn vrouw Marry op ons wacht. We drinken een bakje koffie, halen wat sterke verhalen op en nemen weer hartelijk afscheid van elkaar. De trip zit erop. Om tien uur ’s avonds wordt de bagage bij ons thuis bezorgd.

Tot slot
We hebben weer een mooie trip gemaakt Veel gezien en mee gemaakt. Wat een schitterend land, warme bevolking, mooie culturele schatten en verassende natuur. En dan de vele dieren die we hebben gezien. Geweldig. De hotels waren redelijk tot goed, de binnenlandse vluchten prima, maar jammer van de vertragingen en ook het vervoer ging prima. Het was er steeds rond 28 gr.C We hebben alles zelf kunnen regelen, geholpen door de tips van andere reizigers via onze Reis Reporter portaal op het Internet. Hierdoor hebben we behoorlijk geld kunnen besparen, want we waren natuurlijk met een extra tripje bezig.
Vooralsnog zeg ik: een aanrader voor avontuurlijke reizigers, voor wie een beetje ontbering niet vreemd is. Maar vooral willen genieten van dit heerlijke land!