Ethiopië
Fischmarket en Hippo spot 14
Fischmarket en Hippo spot
Na het ontbijt haalt Sisay ons op rond acht uur en we gaan nu naar het meer voor een bezoek aan de vismarkt.We komen bij een ommuurd gedeelte bij het meer en moeten toegang betalen om hier het terrein op te mogen. Er ligt een aantal visserboten, waar men druk is om de netten uit elkaar te halen. Een eindje verder zijn wat kraampjes waar men de vis veredelt. Er wordt wat vis gebakken, schoon gemaakt en hier kunnen de locals hun vis kopen. Ook wordt er direct uit de boot verkocht. Er staat een man diverse vissen door de kieuwen heen aan elkaar te rijgen aan een touwtje. Dan kan je ze makkelijker meenemen. Ook hier lopen er diverse maraboes rond te loeren op visafval. En ook hier lopen jongens rond met een plastic zakje met visafval en die dat voor ons in de lucht te gooien. De maraboes stuiven er dan op af en als we dan fotograferen, eisen ze geld. Steeds maar weer geld. Ach ja, dat hoort bij derde wereld landen en toerisme, mijmer ik. Er komt een man op me af en biedt een boottochtje aan en… voor de prijs die ik steeds wilde. Volmondig zeg ik ja en zo zijn we na een korte wandeling naar de boot toe, even laten toch nog op weg naar de hippospot. We varen een half uur en dan komen we in een rustige baai van het meer aan. Er is veel riet hier en even later zien we de machtige lichamen van de nijlpaarden liggen. We horen ze zelfs als de motor uit gaat en we daar een beetje dobberen. Het laatste stukje roeien we er naar toe. Er liggen negen nijlpaarden in het water en ik begrijp dat het een familie is. Twee liggen verder weg van de groep onder water. Toch wel even een reden om die in de gaten te houden, denk ik zelf. Ze spelen een beetje met elkaar en komen dan weer proestend en luid grommend boven water. Je ziet dat ze ons scherp in de gaten houden, we zitten nu op zo’n tien meter afstand en spartelen gewoon door. Na de nodige foto’s gaan we na een kwartiertje weer terug. Onderweg genieten we nog van de vele watervogels die hier aan en af komen vliegen. Een mooi gezicht al die vogels. We stappen uit de boot bij de bootplaats waar nog een aantal boten liggen en zien een aantal kinderen die hier in d’r ondergoed aan het zwemmen zijn. Een witte BH in dit bruine water, tja. De man probeert nog even tax extra te berekenen als ik afreken, maar dat gaat niet door!
Wielerwedstrijd
Ik probeer nog even het Internet op te gaan, want ik moet voor onze internationale vlucht van te voren inchecken en dat kan pas 24 uur van te voren. Het was me vanochtend vroeg nog niet gelukt. We rijden naar het centrum en kunnen daar niet verder. De weg is afgesloten, want er is een wielerwedstrijd! Ook weer heel bijzonder denk ik dan. We parkeren even buiten het centrum en ik loop in mijn eentje naar het Internetcafe. Hier is alles bezet en moet ik dus wachten, het Internet zelf gaat ook met de snelheid van een oude postduif, maar na een half uurtje heb ik ingecheckt. Ik loop via het wielerparkoers terug en zie een aantal dames aan komen fietsen. Ze gaan bergopwaarts dus het gaat niet zo snel. Het is wel vreemd om in zo’n land een wielerwedstrijd te zien. Er staan veel mensen langs de weg om de deelnemers toe te juichen en dat is wel weer leuk. Even later rijden we Awasa weer uit. We gaan richting noorden. We rijden dezelfde weg een stuk terug noordwaarts.
Lake Abiata Shala national park
Dan komen we aan bij de toegangspoort van dit park. Ook hier moeten we weer een flinke toegangsprijs betalen. Dan rijden we met het busje het park in. We passeren een omheind stuk terrein waar een mannetjes struisvogel loopt en komen even later een paar gazellen tegen. Dat begint goed. De gazellen laten zich op veilige afstand fotograferen en we rijden door. We rijden een afrastering uit en gaan verder. We zien mooie vogels en veel vee rondlopen. Ook komen we hutjes tegen en de daarbij behorende kinderen die juichend op ons af lopen. Ze willen wat verkopen. We rijden langzaam verder en komen dan uiteindelijk op een mooi uitkijkpunt waar we zicht hebben op de twee meren met een grote landtong ertussen. Links zien we het Lake Shala, het diepste meer van het land met wel 100 meter diepte en rechts het door een sodafabriek verpeste Lake Abiata. We zien op deze grote afstand een witte rand aan de vloedlijn van het meer. Er is geen mens of dier te bekennen. Wel komen er wat kinderen op ons af en die willen wat huisvlijt aan ons verkopen. Ze wachten echter stilletjes en netjes hun beurt af. Dat is voor het eerst dat het zo gebeurt. Als we terug rijden, het park uit, steken we de weg over en gaan een kijkje nemen bij Lake Langanoo. Dit is het meest commerciële meer. Het schijnt bilharzia vrij te zijn en dat betekent dat je er in kan zwemmen. De kleur is echter een beetje bruin-roze. Niet echt wat wij onder zwemwater verstaan. Er liggen vele luxe lodges aan het meer en het schijnt er in de weekends erg druk te zijn met de rijkere locals uit Addis Abeba zelf. We stoppen bij een mooi stukje natuur met mooie acaciabomen, die een takken dek aan de bovenkant van de boom hebben als ware het een paraplu. Het meer op de achtergrond zorgt voor de volmaaktheid. We zien een skelet van een koe liggen op de grond en gaan weer verder met het busje.