Bahar Dar
Kleine David'tjes!!
...Na de lunch gaan we richting Bahir Dar. We rijden al even en genieten zoals altijd van de prachtige omgeving als we opgeschrikt worden door een harde klap. Goshu,onze chauffeur, is als de duivel zo snel en voordat wij weten wat er gaande is, is hij de auto al uit. Hij rent achter een jongen aan. Als hij hem bijna heeft verdwijnt het joch heel slim in het maisveld en wordt onzichtbaar voor Goshu. De auto is niet beschadigd maar Goshu is ontzettend kwaad. Het stenen gooien lijkt wel een nationale sport te worden. Tijdens onze vorige reis hebben we ook al met het verschijnsel te maken gehad. Goshu spreekt de voorbijgangers aan en verteld wat er is gebeurd. Ogenschijnlijk zinloos, immers gebeurd is gebeurd, maar Goshu heeft een opvoedende boodschap. Hij vertelt ze wat er allemaal had kunnen gebeuren. De mensen hebben zelf vaak geen idee wat een schade een steen tegen een rijdende auto, laat staan tegen fietsers, kan veroorzaken. Ze schudden allemaal meewarrig hun hoofd, maar of het helpt? We staan zeker twintig minuten stil terwijl de jongen waarschijnlijk doodsbang zit te bibberen in het maisveld. Het vee van de knul loopt intussen zonder begeleiding rond. Dat is ook de bedoeling van Goshu. Hij zegt: "Die laat het stenen gooien voorlopig wel uit zijn hoofd!"
Even later zien we het water van het Tanameer glinsteren...(Dink nesh 2007)
Het steenslingeren is een oude sport. De herders gebruiken de steenslinger om het vee bij elkaar te houden. Soms houden de jongens onderling compitities. Om honden van hun lijf te houden worden ook stenen gebruikt. Maar het (voor de lol) te gebruiken om auto's en fietsen te bekogelen is enigszinds uit de hand gelopen. Gelukkig pakken de chauffeurs het op en houden opvoedkundige praatjes!! De laatste reis (nov. 2009) hebben we zes weken gereden zonder een steen tegen de auto. Zal het langzaam doordringen...ik weet het niet!!