De ogen zijn de spiegel van de ziel schreef Leonardo da Vinci. En dat klopt. Onze ogen verraden vaak wat er in ons omgaat. Bij het kind (we dachten een meisje, maar hoewel we daar niet zeker van zijn ga ik er verder in de omschrijving toch maar van uit) op de foto werd dat echter helemaal niet duidelijk. We werden constant boos aangekeken, maar af en toe vertrok haar gezicht en vroegen we ons af of ze wel helemaal 100% was.
De foto is genomen in de Simien Mountains. Hier bezochten we de geladabavianen. In het nationale park wonen ook mensen. De kinderen proberen wat bij te verdienen door kleine souveniers te verkopen aan toeristen. Dit doen ze op een vaste plaats en vallen je verder niet lastig. De ongeveer 10 kinderen die er die dag waren zagen er allemaal erg armoedig uit in hun kapotte kleren. Het was best koud (boven 3.000 meter) en de meesten hadden geen jas, maar enkel een omslagdoek.
De kinderen wilden allemaal graag (gratis) op de foto. Ook dit kind. En al spiegelden in dit geval misschien de ogen de ziel niet er zat wel een mooie weerspiegeling in van de horizon.