Met alleen het licht van een zaklamp lopen we in zo'n 3 uur naar de top bij de Erta Ale. Hier staan Tigray hutjes waar we onze spullen achterlaten. Nu gaan we nog een klein half uur lopen over lavagesteente van een uitbarsting van een jaar geleden. (Wij zijn hier in 2012) En dan staan we bij de rand van de Erta Ale. Ongelooflijk , er staat een harde wind in onze rug maar we voelen de warme gloed van de kokende lava in ons gezicht. Indrukwekkend om deze kokende massa te zien die constant in beweging is.