Zoals gezegd: "onze" leeuw, die we die dag al drie keer hadden gezien. 's Avonds reden we met onze ranger rond en regelmatig scheen hij op het pad om te zien of er interessante sporen waren. Plots zag hij de sporen van een mannetjesleeuw, dacht dat het misschien wel eens onze leeuw kon zijn en volgde de sporen. De sporen verdwenen het gras in en na even zoeken met de schijnwerper zagen we 30 meter verder ogen opdoemen. Inderdaad, het was onze leeuw weer, te herkennen aan de littekens op zijn kop! Hij had net een impala gevangen en was heerlijk aan het peuzelen. Af en toe kraakte de botten...