Leeuwen bij de campsite
Kalahari
Botswana
Joanna
Leeuwen bij de campsite
Na een nacht in het Zuid-Afrikaanse Molopo Game Reserve, waar we ’s nachts werden gewekt door badende gnoes en een drinkende giraffe, vervolgen we onze reis naar Botswana. De grensformaliteiten bij McCarthy’s Rest verlopen voorspoedig en we gaan richting Mabuasehube, een deel van het Kgalagadi Transfrontier Park. In het Botswana gedeelte beleef je het echte Afrika. Geen van de campsites is omheind, je zit echt in het wild. De sites varieren van ‘luxe’: een shelter, een toilet, douche, gootsteentje en water, tot ‘basic’: een paaltje in de grond zodat je weet waar je mag overnachten. Het toilet is het door jou gegraven gat in de grond en papier moet worden verbrand.
Nog een laatste tankstop in Tsabong en we zijn weer klaar voor het 4x4 safari avontuur. En het zou nog best spannend worden…!
De laatste vijftig kilometer naar het park zijn door diep zand, dus we komen al gauw in de stemming. Rond het middaguur zijn we bij de gate, we betalen voor de gereserveerde plekken en gaan richting onze campsite, bij de Mpayathutlwa pan. We zitten meteen in de ‘spot’ modus, hier kunnen immers wilde dieren zitten! Wat we zien is wat klein wild en leeuwensporen. We zeggen tegen elkaar: ‘het zou voor het eerst zijn dat we aan de hand van de sporen de beesten ook daadwerkelijk zien.’
Eenmaal op de campsite zien we heel-veel-leeuwensporen, groot en klein!
De campsite is ‘luxe’: er is zelfs water.
We rijden even door naar de andere site en gaan terug, om te genieten van de rust en de ruimte.
STOP!! Overstekende leeuw!! Waar gaat hij naartoe? Naar de andere leeuwen!
Lucky us, twee vrouwtjes, een mannetje en…..twee speelse welpjes!
En dat allemaal op zo’n zeventig meter van onze campsite! We kijken, genieten en besluiten nu maar te gaan koken. Het is drie uur ’s middags, het is warm en de beesten sloom.
Er zijn veel leeuwen-verstop-bosjes, dus heel relaxed tijdens het koken voel ik me niet. We dachten eigenlijk aan een braai, maar vegetarische pasta leek ons wat beter op dit moment…
De maaltijd smaakt prima, wijntje erbij en we nemen de auto om de twintig meter naar het kraantje te overbruggen. Maar niet zonder eerst weer naar de leeuwen te gaan kijken, dat is tenslotte waar we voor komen! Eén vrouwtje ligt er nog, met de kleintjes. De anderen zijn dus verplaatst. Waar naartoe?
We kijken en genieten weer en gaan terug voor de afwas en om te douchen. We zijn dan klaar voor de nacht, het enige wat rest is het opzetten van de tent boven op de auto. Dat is een kwestie van opklappen en klaar.
Dus tot de schemering gaan we leeuwen kijken! Op de plek waar ze zaten vinden we ze niet meer.
We rijden richting de andere campsite en jawel: ma met kleintjes aan de wandel! Het is echt een schitterend gezicht. Als welpje is het leven namelijk een groot feest en ga je in elke overhangende boomtak hangen die je kunt vinden. Als je weer wat achter ligt ga je rennend, stuikelend ma weer achterna.
Die was op weg naar de andere twee leeuwen, die een ander rustig plekje in het hoge gras hadden opgezocht. Ze liggen op zo’n tien meter van de weg, dus wederom kijken en genieten!! De kleintjes zijn heel nieuwsgierig en vinden zo’n groot wit gevaarte wel wat. Ze komen tot vlakbij de auto, wij houden ondertussen ma goed in de gaten, maar die lijkt het allemaal goed te vinden.
Ondertussen is het schemerig geworden, over een half uur is het donker en we besluiten de tent maar eens op te gaan zetten.
Dit was werkelijk een prachtig cadeautje, om zo lang in de buurt te mogen zijn van deze geweldige beesten. Wij samen, zonder andere mensen in de verre omtrek.
We liggen op tijd in onze tent en voelen ons ver van de bewoonde wereld. Weldra begint de nacht en hier geldt het recht van de sterksten.
Algauw worden we getrakteerd op onvervalst leeuwengebrul. Het is zóóóó dichtbij dat het door merg en been gaat, we voelen de trilling bijna!
De hele nacht horen we het, dichtbij en ver weg. Het is apart hoe snel het ook ‘went’, we hebben namelijk ook nog geslapen!
In de vroege ochtend zien we vanuit de tent een vrouwtjesleeuw langslopen. Zij gaat –waarschijnlijk- weer naar haar groep, om uit te rusten van de nachtelijke avonturen en om bescherming te zoeken tegen de felle zon die spoedig weer hoog aan de hemel zal staan.
De rollen draaien weer om: wij kunnen uit ons mandje en zij erin!
Eenmaal uit ons mandje proberen we ze weer te vinden, maar helaas, ons leeuwenavontuur is ten einde.
We rijden langs de diverse pannen in Mabuasehube en gaan door naar Motopi.
Deze site bestaat alleen uit het reeds genoemde paaltje en een grote boom zodat we wat beschutting tegen de hitte hebben. We zien weinig wild in dit deel.
We hebben hier een heerlijke rustige middag en ’s nachts heel in de verte –gelukkig- nog wat leeuwengebrul.
We slapen prima en gaan de volgende dag uitgerust naar Nossob, in het Zuid-Afrikaanse deel van het park.
Foto's
