Voodoo is een natuurgodsdienst Men gelooft in een schepper, die bijgestaan wordt door goden, voorouders en geesten, die men met offers gunstig probeert te stemmen.
10 januari is een officiële religieuze feestdag, met vele voodoofestivals.
De familie die aanhanger is van Kokou is zich hier al vroeg (zeven uur) aan het voorbereiden om naar het festival in Ouida te gaan.
De mannen en vrouwen smeren zich in met maismeel en palmolie, om Kokou, de oorlogsgod gunstig te stemmen.
De meest ingewijden dragen rieten rokjes en een tasje versierd met door de bonoko (priester) gewijde fetisjen en kaurischelpen. Deze schelpen zijn een symbool van welvaart en dienen ook om het lot (Fa) te voorspellen.
Door het ritme van trommels en zang is de groep al in trance geraakt. Ze gaan al dansend over een deel van de slavenroute naar het festivalterrein op het strand, waar steeds meer mensen in vervoering raken.
De dansen duren uren en het lijkt alsof men niet moe wordt. Ik bleef zelf wel een beetje op afstand, want plotseling kan er iemand in trance raken en die houdt geen rekening met toeschouwers.