Ons hoogste punt op de wereldbol van onze reis naar Spitsbergen bereikte we op 80,3 graden noorderbreedte. Hier kon de boot niet verder vanwege het pakijs. Onze boot had wel een versterkte romp maar was geen ijsbreker. Dus varen we langs de mega grote ijsplaten en genieten van de stilte en het uitzicht. Doordat de lucht warmer is dan het pakijs is er veel mist boven het ijs. De stilte is heel bijzonder en toch komen we een baardrob tegen hier en ook de drieteenmeeuwen zien we hier ook. Maar de rust die hier heerst is gewoon magisch.
Verder dan dit van de bewoonde wereld kan je bijna niet.