Een vaste stop op de terugweg van Antarctica is voor de meeste reizen Deception Island. Het is een van de meest veilige natuurlijke havens van Antarctica. Ontstaan door het instorten van de actieve vulkaan na een uitbarsting. De hoge wanden van de ring staan nog overeind met een inkeping zodat schepen tot het binnenste kunnen varen, veilig van de woeste Antarctische zee.
In vroegere jaren bevond zich naast een onderzoekscentrum ook een walvis verwerkingsstation. Natuurlijk niet meer in gebruik maar de grote bruine stalen constructies vormen nu aparte vormen op de gitzwarte vulkanische stranden. Een sterk contrast tussen natuurlijk en de invloed van de mens. Her en der vindt je walvisbotten en overblijfselen. Er staan ook nog enkele houten gebouwen die als onderzoekscentra dien(d)en.
Er zijn enkele paden naar de top van de rand toe waar je wordt getrakteerd op een stevige ijzige wind en prachtige vergezichten. Nog een laatste keer genieten van deze prachtige winterwereld.
Maar een echte beleving is toch om een duik in het water te nemen. Over het strand hangt een eeuwige warme mist doordat de grond nog steeds wordt opgewarmd door de vulkaan eronder. Het water is relatief aangenaam tenzij je iets te ver zwemt (lees een meter of 10 van het strand) en de ijzige kou je tegemoet komt. Een heel bijzondere plek om een dip te wagen. Op het strand wordt je begroet door enkele pinguins die het aandachtig gadeslaan.

Geopend komt het beeld veel beter over