Vulkaantrekking op Ambrym
Vanuatu
Oceanië
Liannedewijs
Vulkaantrekking op Ambrym
Deel 1: Ambrym was de magische spark waar ik naarstig naar op zoek was. Een 4daagse vulkaantrekking. Een zware trekking, maar wel lopend op de pure adrenaline van alle indrukken onderweg. 1nacht Eastcamp vanuit Ulei. Mijn gids Peter, handsome 20-jarige porter Johnny.K. en 2 honden. Eerste half uur hebben we lopend gedaan, nog optimistisch zelf mijn 14kg rugzak voortgesleept. Na de eerste 2 grillige jungle heuvelruggen gepasseerd te zijn moest ik mijn meerdere erkennen in zowel het tropische klimaat in combi met de hoogteverschillen en verdere aard vh terrein. Als je ergens stil zat kwamen de bloedzuigers je schoenen opgekropen. Vooravond in Santo op advies vh Australische eigenaarspaar te Decostop een antibioticakuur gescoord. Gezwollen enkels, kon nauwelijks mijn Nikes meer aantrekken. Ad pillen en 's nachts al gestart met de knielange compressiekousen hebben het ergste doen wegtrekken. Met die benenwagen mooi binnen 6 uur naar Eastcamp gelopen - de mannen vroegen zelfs toestemming tussendoor op wilde zwijnen te jagen, we waren immers al zo snel over - en na de bereiding vh avondeten doodleuk nog een goede 2u heen en weer vulkaan 1 Mt. Marum op. Start 6u., einde rond 21 u. op de grond van Eastcamp, niet veel meer dan een open constructie waar wij in NL nog niet eens ons meest simpele tuingereedschap aan toevertrouwen. Avondeten (voor de komende 3 dagen) rijst, noodles en tunaflakes. 'S ochtends simpele crackers, al dan niet met pindakaas.
Mt. Marum is alles wat ik ervan gedacht en gehoopt had en meer. Het maanlandschap ernaartoe, de hier en daar met mos en grassen begroeide zwarte zand- en gruishellingen, het uitzicht vd ashplain en de jungleheuvelruggen die we die ochtend afgelegd hebben. De hellingen steeds steiler en weerbarstiger, het gruis knerpend onder de voeten en het kompas afgesteld op dat gat dat die giga rookpluim voortbrengt die de hemel vult. Eenmaal boven de eerste lichte zwaveldampinhalaties. Ja je staan nu eenmaal op een actieve vulkaan. Hart in de keel als je dan eindelijk dat onmeunig diepe gat in kijkt en de lichte wind net goed staat zodat 2/3de vd krater zich voor je ogen ontvouwt. De spanwijdte en diepte van dit beest is allemaal op internet te checken. Kan je wel zeggen dat ik nu nog het geklots hoor van dat lavameer. Wat een levend wezen! Poort vd hel, heeft wel wat weg van Mt Doom voor LOTR-kenners, je kijkt gewoon in het binnenste vd aarde. Kan oprecht zeggen dat ik nog nooit iets van zo'n unieke en tegelijk angstaanjagende schoonheid heb mogen aanschouwen. Het invallen vd donkerte afgewacht en met de roze-oranje verlichte rookpluim in onze rug de afdaling ingezet en de hellingen bedwongen door de dampen heen. Met mijn simpele gympjes, waarvan het profiel in Ambrym overigens helemaal is weggesleten, de nodige hulp behoeft van Peter en John. Tweede gedeelte met de zaklamp, in de verte zicht op tropisch onweer. Al met al waanzinnig spectaculair.
Peter, superfunny gast van 40 jaar, had een teletubbiesuit gekregen van een Australiër. Dat was zijn lange-kleren-outfit. 'S avonds en de next morning nog veel om gelachen, zeker als hij het hoofd erbij opzette. De volgende morgen bij het eerste licht om 5u.start vd dag en opnieuw Mt.Marum bedwongen. Door de dampen langs de vulkaantop aan een andere zijde afgedaald en richting Westcamp gelopen. Een goede 4u schat ik netto. Je loopt dan over oude lavarivieren waarvan de steenafzettingen ook allerlei verschuiningsvormen hebben. Zo heb je rozige scherpe stenen tot oranje gladdere varianten. De asvlaktes liggen allen bezaaid met het zogenaamd engelenhaar, hetgeen ik me door Française Stephanie heb laten vertellen. Oplichtende "asharen". Met haar en nog n NLs stel heb ik op Tanna Mt. Yasur mogen zien, dus het was tof om haar terug te zien op Westcamp te Ambrym. Wel een gekke gewaarwording na anderhalve dag alleen ik met mijn 2begeleiders en 2 honden nu in een vol Westcamp, naast Stephanie nog een drietal New Caledonische toeristen en vele porters, gidsen en met onze 2 wel 10 honden. Blijkbaar lopen er veel meer mensen enkel vanuit Westcamp en is slechts 2 nachten het gebruikelijke. Eastcamp was in geen 2maanden een mens geweest begreep ik later. Naja het was wel relaxed. Stephanies groep ging voor Mt. Benbow in de namiddag en ik dacht ook wel even die vulkaan te scoren. Had ik voor de volgende dag immers nog alle tijd ook Benbow een 2de maal te zien.
.. Vervolg in deel 2.<<
Foto's
