bijna 2400
Wellington
Nieuw-Zeeland
Ingevalk
bijna 2400
2372km op precies te zijn, dat zijn het aantal kilometers die we op het Zuidereiland hebben afgelegd. Prachtig eiland! De afwisseling en de extremen zijn gigantisch. Veel gezien en veel gedaan. We gaan er een beetje van uit dat dat op het Noordereiland wel anders zal zijn, maar net als de afgelopen weken laten we ons graag verrassen.
Wat ook opvalt zijn de toeristen. Meer divers kan je ze niet krijgen; uit alle landen, alle types en ook zeker van elke leeftijd. Tuurlijk jongeren en ook gezinnetjes, maar toch opvallend veel “ouderen”. De Kiwi’s zijn geweldige mensen; aardig, vriendelijk, nieuwsgierig en bereid je bij alles te helpen. En dat allemaal op een zeeer relaxte manier. Erg prettig!
Ook in het rijtje opvallend, het aantal dode dieren langs de kant van de weg of uitgesmeerd over de weg. Echt heel gruwelijk.
Ook in het rijtje opmerkelijk: werken aan de weg. Het lijkt wel een nationale hobby van de mensen hier. Keurig wordt het langs de kant van de weg aangegeven met oranje pylonnen en een bord “work ahead” en aangeduid dat je nog maar 50 of 30km mag rijden. In iets minder dan de helft van de gevallen zie je vervolgens helemaal niks gebeuren en na 200m een bordje dat het werk voorbij is en dat je weer 100km mag. In alle andere gevallen zijn er wat mannetjes druk aan de gang met grind en teer.
Maar goed we zijn dus op het Noordereiland aangekomen zondagmiddag. Na Kaiteriteri zijn we naar Nelson gegaan. Voor de verandering een redelijk grote stad, dus we zijn met de auto erop uit gegaan. Deze streek, Marlborough is vooral bekend om zijn wijn, dus daar zijn we naar op zoek gegaan. We kwamen uit bij Seigfried. Het was hier mogelijk om te proeven en te eten. Hahahaa zelfs Jeroen heeft zich hieraan gewaagd. In de tuin grenzend aan 1 van de wijngaarden hebben we heerlijk geluncht. Daarna zijn we weer verder gegaan; naar Rabbit island. Een soort Twisk, maar dan in een bos aan het strand. Oh ja nog zo iets. eb&vloed ook die zijn extreem. In het Abel Tasman zijn we tussen twee rotseilanden heen gevaren, maar op de terug bleek deze vaarroute niet meer te bestaan; drooggevallen er lag gewoon een strandje. Ook hier bleek de zee heeeeel ver te kunnen komen. Kon je zien aan de schelpenrij die bijna aan de bosrand lag. Er lagen enorme schelpen en de meeste ook nog dubbel. En de slakhuizen…ook die waren gigantisch, van die enorme gedraaide exemplaren. En de meesten waren nog bewoond. Getver! Veel vogels vonden het fantastisch.
Zondagochtend op tijd in de auto gestapt. We moeten ons otootje inleveren in Picton en daar op de ferry stappen. We nemen de toeristische route via Queen Charlotte road. Deze loopt langs de Queen Charlotte Sound, een prachtig mooi fjord waar men op de mooiste plekken picknickplaatsen heeft gemaakt en lookouts. Regelmatig zijn we even uitgestapt om het nog 1 keer vast te leggen. Ruimschoots op tijd waren we in Picton voor de overtocht. Het was opnieuw prachtig mooi weer dus de meeste tijd hebben we op het zonnedek gezeten en de Sounds aan ons voorbij laten komen.
En dan kom je op het Noordereiland en nog wel in de hoofdstad van het land; Wellington. Daar hebben we onze auto opgehaald en mag je je gelijk in de grote stad begeven. En een hotel downtown is prettig, maar niet om er naartoe te rijden. Twee keer fout, maar gelukkig wel redelijk in de buurt beland. Prettige kamer MET een wasmachine. Gelijk een hoop kleren erin gedaan. Helaas was het laat dat we van de boot kwamen dus in de stad waren alle winkels al gesloten en de straten uitgestorven. Dus ’s morgens de volgende ochtend zijn we een rondje door de stad gegaan. Maar misschien omdat het maandagochtend was, we vonden het er niet super. Geen reden dus om te lang te blijven en we hebben dan ook de auto gepakt en zijn via highway 2 naar Napier gereden. Daar zijn we vanmiddag aangekomen en we gaan hier de stad eens bekijken.
Vanmorgen zijn we vertrokken naar Rotorua. Geysers en andere vulkanische activiteiten zijn daar te zien. Net voorbij Taupo zijn we de weg afgegaan voor “craters of the moon”. Eerste kennismaking met stoom en mudpools. En niet te vergeten de geur! (rotte eieren). Na een wandeling van ongeveer een uur zijn we weer verder gereden naar Rotorua waar we ook een motel hebben besproken. Net buiten Rotorua heb je een Maori village met thermische activiteit. Onder leiding van een Maori gids zijn we door het bewoonde dorp gewandeld (alsof je op de Zaanse Schans bent beland, maar ja het is hier net ff anders dus je gaat er maar in mee). We kregen te zien hoe men er eten kookt in een soort ovens in de grond. In een ander poeltje kookt men de groenten. En nog weer verder de thermale baden waar hele families naartoe gaan om te baden (voor openingstijden . Blij dat we de verhalen bij de onderdelen hebben gekregen en ook een stukje geschiedenisles.
Morgen gaan we nog naar andere vulkanische hotspots. En daarna weer op naar de kust!
Foto's
