Genieten?
Genieten?
Ok…ik begrijp uit de reacties op mijn voorgaande blogs dat mensen zich afvragen of ik wel geniet…
Nieuw-Zeeland, wel laat ik het makkelijk houden, is gewoonweg fantastisch. Het is zeer moeilijk om niet te genieten hier. Ik wilde jullie alleen niet lastig vallen met alleen maar fantastische en mooie ervaringen. Mooie verhalen schrijven over dit geweldig indrukwekkende land lijkt bijna te makkelijk namelijk. Uitweiden over de geweldig vriendelijke inwoners, de supermooie onderkomens, het heerlijke eten….Het was gewoon te simpel. Ik ben me dan ook gaan focussen op het negatieve. Mijn eerste blog was oorspronkelijk over mijn aankomst in Dunedin (de plek waar mijn reis door Nieuw-Zeeland zou beginnen). Hier dacht ik iets negatiefs gevonden te hebben. Waar mijn kleine tussenstop op Auckland namelijk nog zon en dus veel goeds beloofde, vloog ik helaas een paar uur later al door en zag op een gegeven moment door de mist haast Nieuw-Zeeland niet meer. Fototechnisch gezien was dit natuurlijk een grote ramp, lees uitdaging, die mistbanken. Mist kan erg mooi zijn voor de foto, maar deze was zo dicht dat er weinig te fotograferen viel… Behalve mist dan. Mijn gastheer heeft dit echter onvergetelijk leuk weten te maken door continue te blijven roepen dat hij de ‘harbour’ kon zien liggen (hij was serieus nogal trots op de haven van Dunedin blijkbaar) en vroeg keer op keer of ik de haven ook kon zien. Let wel, we waren dan op zoek naar vier grote hijskranen, die zeer vaag zichtbaar werden. Tsja… Niet wat je hoopt te zien en zeker niet om te fotograferen voor Columbus Magazine, maar stiekem deed ik dat op een gegeven moment bijna wel…Wachtende op mijn gastheer, tot hij weer vol enthousiasme zou roepen; “Oh look Evalyn, do you see it? Look the Harbour is almost visible. Look, look!” Serieus, deze zin is minstens 12x in een krappe drie uur tijd uitgesproken. Maar ja deze (in oorsprong wat langere) blog heeft het loodje moeten leggen omdat het uiteindelijk voor mij een zeer vrolijke noot aan mistig koud en regenachtig Dunedin heeft meegegeven. Alleen maar positief dus en daar was ik niet naar op zoek.
Mijn volgende stop lag in het zuiden: de Catlins. Ik hoopte hier een beetje op iets negatiefs te stuiten voor een leuke kritische blog. De regen en mist reden een beetje met me mee, dus ik had hoop, maar ja dan rijd je een werkelijk wonderschoon landelijk gebied in waar ook de zon zich langzaam liet zien. Zucht dus en een diepe, want ook hier ging mijn zoektocht naar het negatieve de mist in. De Catlins is werkelijk schitterend gebied waar in elk hoekje en gaatje wel weer een verrassing op je ligt te wachten. Het heeft me Nieuw-Zeeland weer terug doen zetten op mijn to-see lijst. Hier keer ik ooit weer naar terug dus!
Daarna ben ik noordelijk gaan rijden op naar een nieuwe kans voor iets negatiefs…. Maar ja ik reed heerlijk de zon en warmte tegemoet door waanzinnig mooi gebied.
Ik heb daar vervolgens een zogenaamde Siberia Experience gedaan. En ook hier…Een geweldige ervaring, kan ik jullie vertellen. Met een helikopter bijna ondersteboven boven gletsjers hangen is bijna surrealistisch mooi, daarna gedropt worden in een vallei en daar in je uppie een paar uur een trekking maken richting de rivier met de zon op je bol door een prachtig stukje natuurschoon…Wel, ook niet verkeerd. Bij de rivier aankomen om vervolgens in een Jetboat te jumpen om met hoge snelheid weer richting vaste land gebracht worden. Subliem! Moe, maar weer een fantastische ervaring rijker ben ik doorgereden naar m’n volgende bestemming (en ja…nog steeds op zoek naar een kritische noot richting Nieuw-Zeeland). Tsja en dan kom je dan vervolgens aan in prachtige lodge, waar je wederom geweldig hartelijke ontvangen wordt. De koffie stond reeds warm en na een heerlijk douche vervolgens aan tafel kunnen plaatsnemen om getrakteerd te worden op vers gevangen ‘crayfish’ met groenten uit de tuin…Ja, dan ga je dus maar platgewalsde possums tellen en daar een verhaaltje over schrijven, want beste Reisreporters…het leven van een Reisreporter is zo slecht nog niet…Ok, in elk geval van deze Reisreporter niet ;-) en ja…ik geniet met volle teugen!