De waarschuwingen van Tongariro genegeerd.
Tongariro Crossing
Nieuw-Zeeland
Vinnie-g
De waarschuwingen van Tongariro genegeerd.
Net een canyon swing gedaan en nu een lange autorit vanaf Wellington met mijn nieuwe Duitse reismaatje. Het leven van reizen met compleet vreemden is zo makkelijk met internet. Uren rijden in de Nieuw Zeelandse winter. Ja, het is inderdaad ruig en guur. We naderen Tongariro, de vulkanen en het landschap zien er onheilspellend uit. Maar oh wat is het mooi als bij het vallen van de duisternis Tongariro in dezelfde mooie roze kleuren opklaart zoals op de cover van de Lonely Planet. We komen nog net op tijd aan om een paar 'cramp ons' en een 'icepick' the huren. Iedereen in het dorp raad ons af morgen de wereld beroemde Tongariro Crossing te doen. De afgelopen 3 dagen was het noodweer, veel sneeuw, regen en alles ligt onder een dikke laag ijs. Bussen rijden niet meer en afgelopen weekend is er een ervaren klimmer 300 meter naar beneden gevallen. Nieuw Zeeland is zeer voorzichtig na een dodelijk incident.
Na een korte nachtrust gaan we vroeg op pad. Gewaarschuwd voor een dikke laag ijs op de weg pakken we toch de auto. En hoeveel excuses we ook gebruiken, de rangers weigeren ons de beroemde Crossing te laten lopen. Het informatie centrum geeft ons na lang aandringen toch een alternatief; de Tongariro Traverse. We lopen door een winter wonderland, wat een landschap! Alles is spierwit en er ligt een dik pak sneeuw. Er zijn hier al 3 dagen geen mensen geweest. Het gevoel van gisteren klopte, het is een geweldig mooie zonnige dag. Het eerste hoogtepunt is een indrukwekkende waterval die van de kliffen dendert. Vroeg op de dag is hier alles nog gehuld in een dikke laag ijs. Wat is er mooier om naar beneden te klimmen en dit ijzige landschap te verkennen?
Verderop word duidelijk waar men voor waarschuwde. Een dik pak sneeuw, bevroren riviertjes en geen pad te herkennen. De route paaltjes zijn compleet verdwenen onder de sneeuw. Het werd een geweldig avontuur. De bevroren stromingen oversteken, lopen tot aan je middel in de sneeuw en geen idee of je goed loopt. Hier en daar een gevaarlijke uitglijder naar beneden. We deden wat eigenlijk niet mocht en het was waanzinnig. Geen toerist te bekennen en een landschap compleet ongeroerd. Uiteindelijk hebben we de top van de Mt. Tongariro niet gehaald door tijdgebrek. Over een smalle richel in harde wind, naar beneden, het bevroren kratermeer oversteken en na 8 uur avontuur terug in de bewoonde wereld. Vermoeit en voldaan. Het was de mooiste dag van de winter tot nu toe. En wees nou eerlijk, iets wat niet mag is altijd spannender...
Foto's
