De weg naar geluk is geplaveid met stommiteiten en schaamte
Nieuw-Zeeland
Oceanië
Elleke
De weg naar geluk is geplaveid met stommiteiten en schaamte
Nog niet heel lang geleden, schreef ik dat het niet altijd nodig is om een strak plan te hebben. Maar een geldig paspoort, is toch een minimum. Hoe het is kunnen gebeuren dat ik zooooooo scheel heb gekeken, God mag het weten, maar bij het online inchecken voor onze vluchten naar NZ, is gebleken dat dat dus niet werkt met een vervallen exemplaar.
Alles dus in gereedheid voor vertrek, behalve ikzelf! WAT. EEN. KIEKEN. Ik hoor het u denken. En gelijk heeft u. De last der schuld en schaamte weegt zwaarder dan de vertrekklare rugzak van 16,5 kg.
Om even te ventileren, bel ik zaterdagavond paniekerig naar mijn zus, die de status van wereldreiziger toch waardiger is dan mezelf.
Ze zegt: “Oh nee!! Wat nu?!”
Ik: “Wat nu? Tja, we kunnen nu toch niets ondernemen, dus het enige dat we nu kunnen doen, is ons van miserie gaan bezatten op de Vismarkt.”
Inneke: “Elleel”, want zo noemt mijn zus mij, “Alcohol gaat je problemen niet oplossen he.”
Ik: “Dat is zeker waar, Bil,” want zo noem ik mijn zus, “maar uwe soja-melk ook niet.”
***
Zo gebeurde het dat Bart ‘s anderendaags helemaal alleen vertrok naar Nieuw-Zeeland. En ik vertrok naar de Nieuwjaarsdrink. Op de Grote Markt. In Mechelen. With a little help from my friends aan ‘t stad, kon ik maandagmorgen als eerste aan de beurt komen om met spoed een nieuw paspoort aan te vragen.
Drie dagen later en vooral heel veel euro’s lichter, zette ik ook, helemaal alleen, koers richting NZ. De reis leek ellendig lang te duren, maar het weerzien met Bartje was des te warmer!
Iets wat niet van het weer gezegd kon worden: mijn kennismaking met Christchurch is koud, nat en stormachtig. En dat was de voorbije dagen niet anders, weet Bart me te vertellen.
Bart’s eerste impressie is dat er naast toeristen minstens evenveel bouwvakkers rondlopen. De aardbevingen van 2011 en 2016 hebben in Christchurch lelijk huisgehouden lijkt het, want de stad is één grote bouwput. Ik ben er daarom al iets minder rouwig om dat ik de eerste dagen gemist heb. En goed of slecht weer, ik ben blij dat ik er ben!