De laatste dagen in Nieuw-Zeeland en een cycloon in Fiji
2 – 7 april
De dag na het zwemmen met dolfijnen hebben we lekker geluierd. Een dagje niets doen is ook wel eens lekker! De volgende dag vertrokken we met NakedBus naar Christchurch. Vanaf daar hadden we een vlucht naar Auckland (dat was veel goedkoper dan weer helemaal met de bus terug). Voordat we vertrokken hebben we nog een korte strandwandeling gemaakt. We kwamen ’s avonds rond 19:00 uur aan in Christchurch. In het hostel waar we verbleven was geen keuken dus moesten we wel uit eten (wat een straf…). De eigenaar raadde ons een Chinees restaurant om de hoek aan. Omdat we geen zin hadden om nog verder te zoeken, besloten we daar te gaan eten. En inderdaad: het was erg lekker! Ook hebben we nog nooit zo snel ons eten gekregen: binnen 10 minuten kregen we ons eten al.
De volgende dag vertrok ons vliegtuig om 12:25 uur naar Auckland. De vlucht was nog geen anderhalf uur, dus voordat we het wisten stonden we alweer op de grond. In Auckland was het een stuk beter weer: heerlijk warm en we konden zelfs weer een korte broek aan! In het appartement hebben we vooral een beetje geluierd en Friends gekeken.
En toen was het eindelijk zo ver: we gaan naar Fiji! Om 13:00 uur vertrok het vliegtuig naar Nadi Airport op het hoofdeiland van Fiji. Zodra we het vliegtuig instapten, kwamen we al helemaal in de juiste sfeer. Er werd een relaxed-tropisch-eiland-muziekje afgespeeld en de stewardessen hadden een mooie bloem in hun haar. Na drie uur kwamen we aan in Fiji; het was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. De lucht was grijs en het waaide heel hard. Maar warm was het wel. We werden door een privébusje opgehaald bij het vliegveld en naar ons hotel gebracht. Hier zouden we één nacht blijven en de volgende dag naar de Yasawas eilanden vertrekken. We waren helemaal in shock, want bij aankomst bij het hotel werden onze tassen voor ons gedragen en we kregen zelfs een welkomstdrankje. We voelden ons een beetje opgelaten dat die mannen onze tassen moesten sjouwen en wij als een hondje achter hun aan liepen naar de kamer. We kregen bij de receptie meteen goed en slecht nieuws te horen. Het slechte nieuws: er was een cycloon op komst en dus ging er geen boot naar de eilanden de volgende dag. Dat betekende dat we een extra nacht in Nadi moesten blijven voordat we naar de Yasawas konden gaan. Maar er zat ook nog een voordeel aan de cycloon. Het was namelijk zeer waarschijnlijk dat het hotel zou overstromen en aangezien wij een kamer op de begane grond hadden geboekt, was dat niet handig. Dus de vraag was of we het heel erg vonden om een upgrade te krijgen naar een kamer op de tweede verdieping met een balkon en een kingsize bed! ’s Avonds hebben we in onze luxe kamer gezeten terwijl het buiten keihard regende en waaide.
De volgende ochtend bleek de schade erg mee te vallen. Hier en daar was het overstroomt, maar het restaurant was nog droog. We leefden ons helemaal uit tijdens het ontbijt: vers fruit, lekkere broodjes en warme muffins. In Nieuw-Zeeland hebben we bijna elke ochtend broodje pindakaas als ontbijt gegeten, dus dit was echt genieten. Na het ontbijt kregen we te horen dat de cycloon erger was dan verwacht: hij was nu categorie 2 (eerst 1), wat windstoten betekende van 100-150 km p/u! De cycloon zou rond middernacht aan land komen en dus zouden er de volgende ochtend weer geen boten naar de Yasawas gaan. We zouden dus nóg een nacht extra in Nadi moeten blijven… Dat terwijl we zo erg hadden uitgekeken naar een heerlijk strand met palmbomen. Ook wilden we graag een duikcursus doen, dus hopelijk hadden we daar nog genoeg tijd voor als we daar aankwamen…
Er zijn best veel straathonden en veel zijn nog erg jong. Sommige waren heel mager en ze waren heel bang. Tijdens de lunch hebben we wat extra eten meegesmokkeld om aan een zielig hondje te geven. Hij volgde ons de hele tijd en was heel erg onderdanig. Tussen de buien door zijn we een stukje gaan wandelen. We liepen via een modderig pad naar het strand. Onze slippers werden helemaal vastgezogen in de grond en Sanne was verplicht om op blote voeten verder te gaan. Op het strand waaide het ook erg hard en de zee zag eruit als de Noordzee (bruin en vies). Toen we weer terug kwamen bij het hotel, begon het heel hard te waaien en regenen. De medewerkers van het hotel waren druk bezig om het hotel klaar te maken voor de cycloon. Alle ramen werden dichtgetimmerd en de stoelen werden opgeruimd. ’s Avonds kregen we een maaltijd in onze kamer. Opeens kregen we te horen dat er tóch een boot naar de Yasawas zou gaan de volgende dag! We hoefden dus niet nog een extra nacht te blijven.
We stonden vroeg op en inspecteerden de schade van de storm. Wat bleek: de storm was langs Fiji gegaan en alle voorbereidingen waren voor niets geweest. Rond 8:00 uur kwamen we aan in de haven. Daar moesten we nog lang wachten, want de boot zou pas om 10:30 uur vertrekken. In plaats van rechtstreeks naar ons resort te gaan, zou hij eerst nog stoppen bij zo’n tien andere hotels op andere eilanden. We zouden dus pas eind van de middag aankomen bij het Octopus Resort waar wij een week zullen verblijven. Maar goed, we waren allang blij dat we niet nog een nacht in Nadi hoefden te blijven. Eindelijk werd het 10:30 uur en vertrok de boot. We hadden een plekje bij het raam, lekker in de airco. Af en toe was de zee best ruig en leek het wel alsof we in een achtbaan zaten, maar over het algemeen was de boottocht goed te doen. Rond 16:00 uur kwamen we aan bij het Octopus resort. Daarover volgende keer meer!
Foto's
