Van het paradijs naar de grote teleurstelling
Fiji
Oceanië
WeirdosopWereldreis
Van het paradijs naar de grote teleurstelling
11 – 16 april:
Na het snorkelen zijn we ’s middags meegegaan met gids om een bezoek te brengen aan een dorpje aan de andere kant van het eiland. Na een korte wandeling, waarbij we onderweg veel varkensstalletjes en loslopende varkens tegenkwamen in de jungle, kwamen we aan bij het dorpje. Hier is het heel wat anders dan de resorts: hier is er geen luxe maar wonen mensen in hele simpele huisjes. Je merkt dat er nog wel armoede is, en na de heftige cycloon van een paar maanden terug is er ook veel schade die de bewoners niet zomaar kunnen herstellen. Zo is het schooltje van de kinderen helemaal weggevaagd en moeten ze nu in de gemeenschappelijke ruimte van het dorpje les krijgen. Toen we daar kwamen zaten de kinderen heel braaf te spelen met het speelgoed wat overgebleven/gedoneerd was, en zongen ze liedjes voor ons. De kindjes zijn zo schattig en vrolijk! Overal waar we kwamen werden we enthousiast door ze begroet waarbij ze heel hard ‘Bula!’ (= Hallo) riepen. We hebben met de groep mensen van Octopus en de bewoners een Kava-ceremonie gehouden. Hierbij ga je met z’n allen in een kring zitten en krijg je omstebeurt een kokosnootkommetje met Kava erin aangeboden. Kava is hét drankje van Fiji en je schijnt er een soort van high van te kunnen worden. Het smaakt alleen naar modderwater en was dus best vies. Nadat zo ongeveer het hele dorp zich had verzameld, werden er weer traditionele liedjes gezongen en werd er veel gedanst. Daarna werden er kleedjes neergelegd waar de vrouwen van het dorp kettingen van kralen en houten maskers verkochten. Helaas hadden we geen cash bij ons. In de avond hebben we tijdens (en na) het eten gezellig gepraat met de twee jongens uit Denemarken, Lasse en Christian, die ook bij ons in de dorm slapen.
De volgende dag hebben we heerlijk gerelaxt. Emily haar hele rug was heel erg verbrand door het snorkelen gister, dus ze bleef zo veel mogelijk uit de zon. We hebben een beetje bij het zwembad gelegen en af en toe een verfrissende duik genomen. Met het avondeten zaten we weer met Lasse en Christian aan tafel. Het was wederom erg gezellig! Na het eten was het tijd voor de Quiz Night. We vormden een team met Lasse en Christian en noemden onszelf ‘Team Sunburn’ (spreekt voor zich). De eerste ronde waren vragen over Fiji. We wisten een paar vragen niet, maar de medewerkers van het resort fluisterden/seinden ons de goede antwoorden in. De winnaars van deze ronde kregen een fles champagne. De tweede ronde waren algemene vragen, zoals ‘welke kleur wordt cola als je alle kleurstof eruit haalt?’ (groen) of ‘welk land won het WK voor het eerst twee keer?’ (Italië). Bij deze ronde hadden wij samen met een ander team de meeste antwoorden goed en er moest dus een beslissend spel gespeeld worden om te bepalen wie er won. Het was een drink-off: één afgevaardigde van elk team moest zo snel mogelijk een shot vodka, een glas wijn én een blikje bier wegdrinken. Onze afgevaardigde was Christian. Volgens mij had niemand hoge verwachtingen van hem en één iemand vroeg zelfs of hij wel oud genoeg was (hij is best klein en ziet er jong uit). Maar niets bleek minder waar: Christian was super snel; binnen een paar seconden was het glas wijn leeg! Hij won de opdracht en ons team won daardoor een fles champagne! Toen kwam de laatste ronde. Dit keer geen vragen, maar een opdracht. Je moest zo snel mogelijk een blikje cola leegdrinken en daarna een soort super droge graanreep opeten. Als je Happy Birthday kon fluiten, had je gewonnen. Lasse wilde de opdracht wel proberen en hij werd derde! Dat leverde ons team een groot aantal punten op. Helaas niet genoeg, want bij de eindstand had een ander team gewonnen. Maar we hebben veel lol gehad en daarna nog gezellig gepraat.
De volgende dag moesten we Octopus Resort verlaten. We wilden echt niet weg, want het was hier zo leuk! De sfeer, de mensen, het personeel… Iedereen was zo vriendelijk en behulpzaam! De boot vertrok rond 11:00 uur en na een half uurtje varen kwamen we aan bij Mantaray Island Resort. We vonden het gelijk al niet leuk: ongeveer iedereen die daar logeerde was een Britse puber die net klaar was met de middelbare school en alleen maar van feesten hield. Alles was hier eigenlijk slecht in vergelijking met Octopus Resort: het eten was vies, het personeel is onaardig, het strand is lelijk met veel afval, het restaurant ligt boven op een berg dus elke keer komen we uitgeput aan, er is geen zwembad en er zijn maar een paar ligbedjes die niet eens lekker liggen. En zo kunnen we nog wel even doorgaan… Het avondeten was ook best teleurstellend. Het toetje van deze keer was fruit met ijs. We zagen al een paar keer de toetjes langskomen en het zag er best lekker uit. Toen wij onze toetjes kregen, kwam de grote tegenvaller. Volgens mij hadden wij de laatste restjes want we hadden één lepel fruit en één hap ijs in ons schaaltje zitten…
Bij het ontbijt de volgende dag was het heel druk, er was niet veel keus en wat er wel was, was niet echt lekker. We waren zo depressief dat we de hele dag in onze kamer hebben liggen lezen. Tijdens de lunch ontmoetten we Lars en Tiede (ook uit Denemarken). Met hun hebben we wel gezellig gepraat en ’s avonds zaten we ook weer met hun aan tafel.
De twee dagen erna regende het en waaide het heel hard. We hebben dus ook weer de hele dag binnen liggen lezen en Gooische Vrouwen gekeken. Bij dit resort kun je ook goed met mantarays zwemmen. Helaas gingen er vanwege het slechte weer geen boten naartoe. We waren dus echt voor niets naar dit resort gekomen… In de volgende blog lees je over hoe blij we waren dat we bij Blue Lagoon Beach Resort aankwamen!
Foto's
