Alsof ik live getuige was van een documentaire van National Geographic, zo voelde het om hier te zijn; Windjana Gorge. De kloof in de Kimberley, de outback van Australië, is in miljoenen jaren tijd uitgesleten door de Lennard River. In de droge periode is die rivier niet veel meer dan een poel, waarin zich meer dan honderd zoetwaterkrokodillen bevinden die hun best doen om een goed maal binnen te krijgen. Vlak na zonsondergang, wanneer de schemer valt, nemen de krokodillen in het water positie in. Het beeld valt stil. De lucht vult zich met een adembenemende, verwachtingsvolle spanning voor wat komen gaat. We wachten. En wachten.
Tot zich, vanuit de donkere diepte ver achter ons, een wolk vormt. Van honderden, nee duizenden vleermuizen. Massaal nemen ze een aanloop naar de poel. Boven onze hoofden dwarrelen stof en minuscule uitwerpselen neer die landen op onze haren, onze armen. De vleermuizen scheren over het water om hun vachten te vullen met vocht, voor ze hun jacht openen, de nacht in. En honderd krokodillen happen gretig, in een poging een avondmaal binnen te halen. Wat een indrukwekkend schouwspel. Op de foto zijn de stipjes in het water geen twijgjes of vuiltjes, maar afwachtende krokodillen, doodstil.
Mijn tip: zet je tentje op op een van de heerlijkste camgrounds die dit gebied rijk is; Windjana Gorge Campground. Na dit prachtige natuurfenomeen kook je - al nagenietend - je potje op je kampvuurtje en daarna ga je moe maar ontzettend (!) voldaan de nacht tegemoet.