Roadtrip Perth-Darwin deel 6
West Australië
Australië
Annettoz
Roadtrip Perth-Darwin deel 6
Broome is fantastisch! We proberen nu al drie dagen te vertrekken uit het stadje, maar steeds wanneer we vertrekken, keren we halverwege weer om. We kunnen hier gewoon niet wegkomen!
Sinds een week kamperen we op de parkeerplaats bij Cable Beach. Volgens Australiers is dit het mooiste strand van het hele continent. Ik geloof ze meteen.
Het stikt hier van de backpackers die met busjes af en aan reizen en de meesten blijven langer hangen dan gepland. Geen wonder ook, want hier heb je alles wat je nodig hebt. Een altijd stralende zon, een breed uitgestrekt strand. Perfecte omstandigheden om te surfen, lauwe stranddouchjes waardoor we eindelijk onszelf weer eens met zeep en shampoo kunnen wassen, een grote parkeerplaats direct aan het strand, een grasveld waar picknicktafels en barbecue's staan. Gezellige winkeltjes, grote supermarkten en met een paar minuten rijden zit je middenin de outback. Ook kom je hier al een handjevol aboriginals tegen op straat.
De buurtbewoners ergeren zich kapot aan al die rondhangende hippies met hun felbeschilderde busjes en de rangers zijn daarom extra alert op illegale overnachtingen. We mogen niet op de parkeerplaats blijven slapen. Dit zorgt voor een heuze exodus elke ochtend en avond. 's Avonds als de rangers in zicht komen worden alle stoelen en kookstelletjes de busjes ingegooid en verspreiden de voertuigen zich als een mierenkolonie in paniek over het stadje. Allemaal op zoek naar een goede verstopplaats om in de buurt te kunnen overnachten. De volgende ochtend zwermt iedereen weer de parkeerplaats op om de hele dag op het strand rond te hangen. Wij behoren ook tot die groep. Afgelopen nacht hebben we in het donker gezocht naar een beschutte parkeerplek, midden in een begroeid gebied. Een flink eind van de verharde weg vandaan vinden we een mooi plekje. Omdat het daar echt bloedheet is, besluiten Kisse en ik om op het dak van de bus te slapen. Vanaf daar hebben we een uitgestrekt uitzicht over de ondergaande zon. Een romantisch plekje! Het leuke is dat wanneer je een tijdje in de natuur leeft, je ritme zich aanpast aan de omgeving. Vlak na zonsondergang vallen we in slaap en met zonsopgang worden we automatisch weer wakker. De volgende ochtend zouden we ontdekken dat ons paradijselijke kampeerplekje een nare bijkomstigheid heeft. Voor mij ten minste.
Vlak voordat de zon opkwam werd ik wakker van een zwaar gezoem. Het was zo luid en constant dat ik ervan overtuigd was dat we vlak naast een fabriek hebben geparkeerd, die nu in volle werking is. Wanneer mijn slaapdronken toestand iets afneemt (ik heb altijd even nodig om weer te beseffen waar ik ben 's ochtends) kom ik erachter dat het geen fabriek is die het geluid veroorzaakt, maar een gigantische zwerm muggen. Op zo'n moment weet je dat het al te laat is. Voor Kisse is het geen probleem, aangezien ik echt een muggenmagneet ben, maar ik weet zeker dat ik weer tig nieuwe jeukende bulten erbij heb gekregen! Tien minuten en honderd bulten later staan we weer op de parkeerplaats bij Cable Beach. Samen met onze nieuwe kennissen spreken we elke ochtend op dezelfde plek af. Alweer een bonte verzameling mensen. De Zweed David werkt in Broome en moet van tien dollar per dag rondkomen. “Vijf dollar besteed ik aan wiet, dus heb ik nog vijf dollar over voor eten”, zegt hij tevreden. De Amerikaanse Erik probeert tevergeefs zijn busje te verkopen, want hij vliegt over een paar dagen naar huis. Geinteresseerde kopers heeft hij wel, maar hij vindt niemand goed genoeg voor zijn trouwe voertuig. De dag voor zijn vertrek besluit hij het ding helemaal te strippen en geeft de losse onderdelen aan zijn nieuwgemaakte vrienden. Het lege karkas steekt hij liefdevol in de fik, want “dat is beter dan dat iemand die haar niet waardig is in handen krijgt.”
De dagen brengen we vooral door met surfen, zwemmen, lezen, zonnebaden en vissen. Holle gaat natuurlijk elke middag met zijn nieuwe vismaatjes op pad in de hoop eindelijk eens iets te vangen dat groter is dan vijf centimeter en die avond doet hij ons inderdaad versteld staan van zijn vangst. Kisse en ik hebben de dag benut door ons witte busje op te vrolijken met een mooi kleurtje. Holle wilde graag felle kleuren, dus hebben we aan zijn eisen voldaan. Zelf vonden we het eindresultaat oerlelijk, maar Holle vond het geweldig! Het busje heeft vanaf nu de naam “Smooth Move”. Tijdens het schilderen kwam een verdwaalde puppy bij ons schuilen tegen de hitte. We hebben hem water gegeven en sindsdien wijkt hij niet meer van onze zijde. Ons tijdelijke huisdier! Bij de strandtent hebben we een bericht achtergelaten voor de eventuele eigenaar. Dan nemen Holle en de jongens ons mee naar een ander busje waarin ze ons hun vangst willen laten zien. Als ze het ding aan de staart eruit trekken schrik ik me te pletter! Ze houden gewoon een dode haai van meer dan een meter lang vast! Een oude visser in de haven had het beest tussen zijn visvangst zitten en heeft het aan de teleurgestelde wannabe-vissers gegeven. Tevreden lopen ze met het dier weg om het te fileren en op de barbecue te gooien. Die avond heb ik voor het eerst in mijn leven haai met citroen en knoflook gegeten.
Katja heeft inmiddels een lift gevonden en is ervandoor. Vanaf nu zijn we weer met z'n drietjes, maar waarschijnlijk sluiten nieuwe mensen zich bij ons aan. De meesten willen richting Darwin en het is zo'n leuke groep. Dat kan dus ook als karavaan! Elke avond eten we met z'n allen, spelen er een paar gitaar en houden ze de vuurspelen. Eigenlijk zouden Kisse en ik gewoon eens gek moeten doen en hier ter plekke spontaan trouwen! Mijn vader zou een hartverzakking krijgen. Dat kan ik die arme man niet aandoen! Ach het leven in Broome, komen we hier ooit nog weg?
Foto's
