Meet the parents deel 1

Door: Reefje

Geplaatst op Jun 18, 2012

Ik zit lekker in het zonnetje achter de pc, wanneer ik ze zie verschijnen. Een beetje zenuwachtig schuif ik mijn stoel naar achteren, sta op en begroet het koppel. Van Bruno krijg ik twee kussen en een “So nice to finally meet you” in een sterk Frans accent. Laurence daarentegen, sluit mij meteen in haar armen alsof ik haar eigen dochter ben. Ik bied haar iets te drinken aan en we kletsen samen over hun vlucht naar Australië. De mannen lopen een rondje over de camping en praten over de reisplannen voor de komende maand. Quentin zijn moeder en stiefvader zijn de komende 4 weken namelijk onze reispartners.

Quentin heeft zijn moeder zo’n 2 jaar niet gezien, maar blijkt ondanks dit meer oog te hebben voor de cadeaus die zij heeft meegebracht. Smachtend wacht hij totdat Bruno en Laurence alle presentjes op het bed hebben uitgestald. Voor ons ligt een scala aan verschillende soorten Franse kazen en worsten, Haribo snoepjes, 2 Nintendo DS en games, wat kleren en armbanden. Een beetje overweldigd bekijk ik Laurence en bedank haar voor de gifts. Quentin ligt al lang en breed op het bed, Mario Kart te spelen. Nadat zijn ouders alle spullen hebben uitgepakt, maken we ons klaar voor de zonsondergang bij de vuurtoren van Exmouth. Met zijn vieren staan we om 18 uur met een glaasje wijn, te wachten tot de zon ondergaat. Laurence’s grote hobby is foto’s maken (and is very good at it!) en legt elke minuut van de ondergaande zon vast met haar camera.

De volgende 3 dagen brengen we door in Cape Range / Ningaloo Marine National Park. Ik leer langzaam maar zeker kennis te maken met Quentin zijn ouders. Beiden spreken redelijk goed Engels (uiteraard met een sterk Frans accent!) en ik probeer mezelf in gebrekkig Frans (aan elkaar geplakte woorden, zinnen maken lukt niet echt!) en Engels uit te drukken. Cape Range blijkt een zeer mooi gebied te zijn waar je kan snorkelen. In Turquoise Bay hoef je maar 1 stap in het water te zetten en je wordt al meteen omgeven door vissen. We zien zelfs een stinger ray voorbij zwemmen! Daarnaast maken we een wandeling in de Mandu Mandu Gorge, wat een amazing view oplevert. ‘s Avonds helpen we het koppel om de tent op te zetten, koken we het avondeten en genieten we van een glaasje wijn en Franse kaas als dessert. We kletsen een eind weg onder de mooie sterrenhemel, voordat we naar ons bed gaan.

Karijini is het volgende National Park dat we aandoen. Na twee dagen (helaas niet meer) besluit ik al snel dat dit park in mijn top 5 mooiste plekjes in Australië behoord. De Fortesque Falls en Fern Pool zijn onze eerste twee stops, waar we alle 4 zeer van genieten. Via de dirt road rijden we naar het andere gedeelte van het park genaamd Waeno. Daar aangekomen splitsen we ons op in 2 groepen. Quentin en ik besluiten het Hancock track te volgen, dat met klasse 4 + 5 (fase 6 is het moeilijkst en kan alleen door professionele bergbeklimmers worden uitgevoerd) tot een van de moeilijkste wandelingen behoord. Laurence en Bruno nemen een makkelijkere route naar een andere lookout. We beginnen de wandeling met een klim via een ijzeren trap naar beneden. Vanuit daar volgen we de borden die ons een weg leiden door een avontuurlijk en waanzinnig mooie omgeving. Het laatste stukje van het track besluit ik (helaas) over te slaan. De Spiderwalk (waar je met armen en benen gestrekt door een smalle gang moet kruipen) ziet er nogal glad en glibberig uit en ik denk niet dat mijn gympen dat aankunnen!