Maartthema, "Uit mijn beeld !"
West Australië
Australië
Doppie
Maartthema, "Uit mijn beeld !"
“Sir can you go away, so I can take pictuwe of my fwiends ?”
Een klassiek geworden uitspraak tijdens mijn eerste Australië reis, in Juli en Augustus 2000.
We staan met drie camera's en zeven man sterk klaar om een gigantische aanrollende golf vast te leggen bij een van de uitzichtpunten langs de Great Ocean Road.
Het is het analoge tijdperk en je moet spaarzaam omgaan met je kostbare filmrolletjes, zomaar even een gros of twee aan plaatjes klikken is er nog niet bij.
Een geïrriteerde Japanner vindt dat we toch wel verschrikkelijk in de weg staan voor het maken van de zoveelste foto van zijn groep met iets op de achtergrond wat anderen raar genoeg interessanter lijken te vinden dan je reisgezelschap.
Een jaar later ben ik solo op pad in het geweldige Western Australia, digitaal dit keer, de beste camera van het moment in mijn waterdichte fietstas: een 1.3 Megapixel Canon Powershot A10.
Veel Nationale Parken heb helemaal alleen voor mezelf in het superlaagseizoen, zonder moeite schiet ik mijn plaatsjes zonder dat er ook maar iemand in de weg loopt.
De enkele keer dat een andere toerist in mijn beeld dreigt te belanden doet deze snel een stap opzij.
En dan …...?
Juist dan vraag ik of ze wel in de weg willen gaan staan, gewoon heel simpel omdat ik het resulterende plaatje een beetje in wil kleuren.
Foto 1 is genomen bij de Z-Bend in Kalbarri National Park, de prachtig bebaarde blauwe meneer is een bijzonder sympathieke Canadees die me volop tips gaf voor een bezoek aan zijn geboorteland. Ik vond hem erg mooi contrasteren met de tinten van de gorge achter hem, waardoor het plaatje ook lekker veel diepte krijgt.
Foto 2 geeft een indruk van de Gloucester Tree in Pemberton, via de in de stam geslagen metalen pinnen kan je helemaal naar een observatiepunt boven in de boom klimmen. De lokale autoriteiten gebruikten dit vroeger om tijdig bosbranden in dit dichtbegroeide gebied te lokaliseren.
De jongeman in beeld durfde niet verder dan hier te klimmen, maar op mijn verzoek bleef ie even op dit plekje, omdat ik dit een mooier en verhalender beeld vind dan alleen maar de boom met de spaken.
Foto 3 is een inkopper, bijna iedereen maakt deze in de Valley of the Giants. Bij gebrek aan reisgezelschap wilde dit meisje mij wel even helpen om te showen hoe gigantisch de Tingles wel zijn.
De laatste in deze bijdrage is de ultieme toerist: ikzelf.
Op de top van de Toolbrunup in Strirling Range National Park zocht ik een manier om de diepte onder mij goed vast te leggen (en natuurlijk om te laten zien wat drie maanden in de brandende zon met de kleur van je benen doet.)
Twee van deze vier platen zijn in het verleden al eens ten prooi gevallen aan de scherpe ballotage van de fotoredactie, het zijn dus echte verboden foto's.
Foto's
