Darwin - Perth, Deel 9, Carnarvon
West Australië
Australië
Doppie
Darwin - Perth, Deel 9, Carnarvon
02/01/2002 Carnarvon
“In den beginne de Aarde was woest en ledig”, de eerste zin uit een vrij bekend boek, we weten allemaal hoe het verder gaat, God schiep de bloemetjes en de bijtjes, en de boompjes en de beestjes, en in een vlaag van verstandsverbijstering de mens om al dat moois naar de vernieling te helpen.
Woest en ledig, dat is de enige manier waarop ik de North West Cape kan omschrijven, het stuk van Exmouth naar Minilya Roadhouse is een dor en droog gebied, je ziet hier sporadisch wat schapen en geiten die hier gehouden worden voor de wol en het vlees, en verder geen enkel teken van leven, zelfs (bijna) geen mieren of vliegen (YES!!). Dit stuk was zoals ik mij de route van Broome naar Port Hedland had voorgesteld, 250 km woeste schoonheid.
Na de alcoholovergoten 1ste kerstdag hebben we 2de kerstdag een beetje gas teruggenomen, wat rondgefietst en de volgende dag een ochtendje gesnorkeld in Turquoise Bay. Het aardige van Ningaloo Reef is dat het vlakbij de kust ligt, je stapt in het water en je zwemt direct tussen het koraal, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Great Barrier Reef in het oosten wat zo’n 40 tot 80 km uit de kust ligt.
Ik viel echt met m’n neus in de boter, eerst een grote school Snappers (erg lekker ook) meteen daarna een blue-spotted stingray (een rog met blauwe stippen, niet aaien, erg giftig) en vervolgens een haai van een meter of 4 (okay 1,5 meter komt meer in de buurt).
De volgende middag vertrokken richting het zuiden, dankzij het snorkelen waren de eerste 20 km nogal pijnlijk, spierpijn op plekken waarvan ik geeneens wist dat er spieren zitten. De standaard wind tegen was dit keer een gierende zuidwester storm, op de droge stukken een echte zandstorm, tempo maken was er dus niet bij maar toch wel een aardig ritje.
150 km ten zuiden van Exmouth ligt Coral Bay, een gehucht bestaande uit een paar Caravan Parks en wat hotels, aan een erg fraaie baai, leek mij wel leuk om een dagje door te brengen, dat werden er dus twee, helemaal verrot kwam ik daar aan, de storm was op de tweede dag na Exmouth nog wat aangewakkerd en de rit door de duinen naar Coral Bay was er zo een van 6 km/u bergop en een dikke 10 km/u, vol op de pedalen, bergaf.
De meest gestelde vraag, en dat begint me behoorlijk de keel uit te hangen, is “Must be damn/bloody/fucking hot riding that pushbike over here ?” (Zeker verrekte heet om hier te fietsen ?). Op dagen dat het heet is kan ik dat hebben en leg ik de mensen netjes uit dat dat best wel meevalt als je 24 uur per dag buiten leeft, maar op dagen met temperaturen van tussen de 25 en 35 graden beginnen mijn antwoorden toch wat kribbiger te worden (“If it’s too hot for YOU, go to fucking Antarctica” om maar een voorbeeld te noemen). Uiteraard was het weer raak bij aankomst in Coral Bay en dat op een dag dat je aan alle kanten uit je panty waait bij een temperatuur van hooguit 25 graden (Jeroen en Ella zouden zeggen dat het koud was), goed ik zal het antwoord niet herhalen maar het was een erg kort gesprek.
In Coral Bay dus een extra dagje rust ingelast, hoewel rust, een paar duizend Ozzies hadden CB uitgekozen om Oud en Nieuw te vieren, zuipende en kotsende pubers, stereo op 10, kortom net Renesse in de zomer, toch heel anders dan een bushcamp onder de sterren.
In CB een tochtje gemaakt met een boot met glazen bodem om wat foto’s te maken van het koraal en de visjes, valt best wel tegen, zeker met 5 Australische kleuters die het erg leuk vonden om op Uncle Carl’s rug te klimmen tijdens het maken van een foto, ondanks alles zijn er toch wel een paar gelukt.
Op oudjaarsdag weer verder gefietst, uitgerust en wel, een dikke 140 km, de langste rit tot nu toe. Twee grenzen overschreden, de eerste zo’n 60 km ten zuiden van Coral Bay: de Steenbokskeerkring, ik ben nu officieel niet meer in de tropen maar wees maar niet bang dankzij een aanhoudende hittegolf blijft het voorlopig boven de 30 graden. De tweede grens is dat ik nu aan de andere kant van mijn kaart van Western Australia ben beland, grofweg ben ik dus halverwege de staat in de noord-zuid richting, oost-west is op een haar na gevild.
Vorige - Volgende
Foto's
