Darwin - Perth, Deel 7, Port Hedland
West Australië
Australië
Doppie
Darwin - Perth, Deel 7, Port Hedland
19/12/2001 Port Hedland
Toen ik tegen m’n mate Paul bij Willare Roadhouse (van de mieren) zei dat Broome de eerste grote plaats zou zijn in een paar weken tijd moest ie nogal lachen, volgens hem was het maar een klein dorp. Paul is duidelijk nog nooit in Halls Creek of Fitzroy Crossing geweest, Broome is inderdaad niet groot maar vergeleken met deze plaatsen is het een wereldstad, meerdere supermarkten, restaurants, een internationaal vliegveld en zeker 5 geldautomaten.
De laatste keer dat ik kon pinnen was in de (mini)supermarkt in Wyndham (1000 km terug), nou kan je in de winkels onderweg wel terecht met je creditcard maar bijvoorbeeld de campings in Halls Creek en Fitzroy Crossing kon ik alleen cash betalen. In F.C. had ik zo weinig contant geld over dat ik in de winkel het brood van de dame achter mij bij mijn boodschappen heb gedaan, die heb afgerekend met m’n creditcard en zij mij AU$ 5,- heeft gegeven zodat ik de camping kon betalen (haar voordeel: 80 cent).
Vooral vervelend is dan dat je je welverdiende biertje niet bij de supermarkt kan halen, daarvoor moet je naar de Liquor Store en die zien je al aankomen, 2 blikjes bier afrekenen met een creditcard, affijn je blijft ‘r wel lekker nuchter bij.
Okay met een portemonnee vol dollars Broome verkend, het meest opvallend aan Broome is dat het zo welvarend is, het toerisme brengt duidelijk een hoop geld in het laatje, een groot verschil met de ouwe troep van de laatste 1000 km, charmante ouwe troep dat wel.
‘s Ochtends 50 meter lopen naar zee voor een frisse duik, zo heel af en toe komt ‘r hier wel ‘ns een croc voorbij zwemmen maar ik heb er geen gezien. Waar ik wel crocs heb gezien: de Broome Crocodile Farm, hier worden krokodillen gefokt voor hun vlees en (vooral) hun huid, daarnaast worden hier crocs opgevangen die in de natuur een te groot gevaar voor de mens vormen. Als je ziet hoe de grote jongens aanvallen op een dooie kip ben je toch wel blij dat je ze niet bent tegengekomen in de vrije natuur. Erg grappig voor de mensen om mij heen was dat ik vooraan stond bij de meest aggressieve croc van het stel, iedereen was erg dankbaar dat ik het grootste deel van het opspattende water voor m’n rekening nam.
Rondom Broome liggen een aantal bijzonder mooie stranden, zoals bijvoorbeeld Reddell Beach, rode duinen en een wit strand, alleen bereikbaar via een zwaar zandpad van een kilometer of 5, met mij erbij verdubbelde ‘t aantal mensen hier ! Verder natuurlijk Cable Beach, 20 kilometer lang en de strook langs de vloedlijn hard genoeg om te fietsen, erg mooi bij zonsondergang.
klik voor foto
Bij het verlaten van het strand klikten mijn SPD-pedalen vast precies op het moment dat het te mul werd om te fietsen, gelukkig val je niet hard (en zagen hooguit 3 mensen mij op m’n bek gaan). Allemaal leuk en aardig natuurlijk maar na 4 dagen had ik het wel weer gezien, aan het strand liggen kan je ook in Scheveningen en in Nederland ken ik ook genoeg plekken om van m’n fiets af te donderen.
Over de dik 600 km van Broome naar Port Hedland zijn de meeste Ozzies het eens, als je niet doodgaat van de dorst dan ga je wel dood van verveling, “300 kilometer geen water en een kaarsrechte weg waar niks te zien is”. Okay, wat het water betreft, het is niet zomaar dat ik een aanhanger bij me heb met een laadvermogen van 50 kilo, in Broome dik 20 liter water getankt en zonder problemen in 3 dagen naar Sandfire Roadhouse gefietst (330 km).
Op dag 2, na 105 km stopte d’r een auto met een Aboriginal en een Chinees, half uurtje staan beppen met een ijskoude Emu Bitter erbij, erg gezellig, nog 2 blikjes meegekregen voor bij het avondeten, de laatste 20 km gingen erg lekker, boys nogmaals bedankt !
Na de overnachting bij Sandfire mijn langste rit tot nu toe gemaakt naar Pardoo Roadhouse, 145 km, er zijn van die dagen dat je de hele wereld aankan. Na Pardoo in 2 wat kortere etappes van 80 km, met een erg lekkere kampeerplek bij de DeGrey River, naar Port Hedland gefietst.
klik voor foto
En was het saai ? Ik moet er inderdaad niet aan denken om dit stuk met de auto te doen, dan is het domweg 600 km sturen bij een maximumsnelheid van 110 km/h. Op de fiets is dat heel anders, je ziet de bloemen (en ruikt de dooie kangaroes en koeien), vogels vliegen met je mee (en de vliegen..), dankzij de lagere snelheid geniet je veel meer van het landschap, uitgestrekte vlaktes afgewisseld met af en toe een bergruggetje. En voor de echt saaie stukken is er natuurlijk nog de CD-walkman in combinatie met de CD verzameling “Hard & Snel 1 t/m 20”, Mötorhead erin en rammen maar op die pedalen, wind tegen ?, gewoon terugwinden. Al met al heel wat anders dan de hel die me was voorspeld, vooral dankzij aardig wat bewolking en mijn afwijking dat ik geniet van lege, uitgestrekte landschappen vond ik ‘t zelfs een makkie om te doen.
Op dit moment zit ik in een erg winderig Port Hedland, een wereld van verschil met alle voorgaande plaatsen, hier geen koeien maar kilometerslange treinen vol met ijzererts die in de haven worden overgeladen in grote ertscarriers.
Dit is de Pilbara, heet, droog, enorme mijnen afgewisseld met spektaculaire natuur, dat belooft wat . Dagje rust en dan het binnenland in: Karijini en Millstream- Chichester National Park staan op het programma.
See ya, Karel
Vorige - Volgende
Foto's
