Tasmanië

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Tasmanië image

In de voetsporen van Abel Tasman

Tasmanië
Australië
Colombo

In de voetsporen van Abel Tasman

Als kind droomde ik er al van om ontdekkingsreiziger te willen worden, nog onwetend dat dat beroep niet meer bestaat. Hier is dan mijn kans om me nog eens in die waan te laten, en hoe! Ongerepte, verlaten nationale parken te over.

De 'tall tree'- walk, vlak bij Hobart, is zelfs voor niet zo'n bosliefhebster als ik een aanrader. Mijn zintuigen raakten bijna overprikkeld. De hoogste bomen van Australië, bijna 100 meter, waren er al voordat Tasman hier voet aan land zette. Heel magisch; je vraagt je af wat voor verhalen die bomen allemaal voor je hebben.... Ik keek mijn ogen uit daar: groener dan groen kan het niet. Evergreens, boomvarens en gumtrees gaven in ieder geval omhoog het nodige uitzicht. De liefde voor gumtrees van de bevolking is hier erg begrijpelijk. De rijk gekleurde, gestreepte bast en de raadselachtige motieven in het schors lijken net kunst. Tegelijkertijd vliegt de eucalyptusgeur je neusvleugels binnen en raken je oren bijna verdoofd van het gekrijs van de cockatoos.

Het ultieme Robinson Crusoe gevoel is op Maria island te vinden, een onbewoond eiland ongeveer zo groot als Texel waar geen auto's, elektriciteit en winkels zijn. Wij bivakkeerden in de voormalige gevangenis; gelukkig zonder slot op onze 'cel'. Zo waar sliepen wij deze vakantie voor het eerst als een roos op onze 'britsen'; wat doet stilte een mens toch goed! De enige bewoner hier is de ranger die inmiddels in het tempo van de natuur lijkt te zijn meegegaan, zo langzaam praatte hij. Slechts een dag later zat ik ook dromerig langzaam op mijn mountainbike, onvoorbereid op enig verkeer, springt er ineens een kangoeroe vlak voor mijn neus voorbij. Mijn vriendin moest hard lachen, dat had haar wel een goede grap geleken een botsing op de fiets met een kangoeroe.....ik was alleen maar blij dat fietshelmen hier verplicht zijn.

De wildlife is hier echt fantastisch. Tegen schemering komen de possums (een soort eekhoorns) tevoorschijn, die echt alleen hun neus achterna gaan. Zitten wij een overheerlijk gekruide nasi op ons campinggasje te koken, worden we ingesloten door een stel. Mijn vriendin stelde me gerust: ze bijten niet. Bij gebrek aan katten kan ik mijn dierenliefde botvieren op wombats: met hun schattige dikke wollige lijfjes schieten ze snel weer hun ondergrondse hol in als je te dichtbij komt. Jammer want ze hebben zo'n hoge aaibaarheidsfactor! En natuurlijk ontbreken de kangoeroes niet: in grote getale huppen ze door het Australische gele gras de weidsheid in...

Droom je ook zo van verlaten 'bounty-strandjes'? Ga dan naar Maria island. De een na de andere doemt voor je op, om geen genoeg van te krijgen. Totaal verlaten, ongerept, alleen onze voetstappen in het spierwitte zand. Daarachter kraakhelder water van doorzichtig naar lichtblauw en strakblauwe hemel erboven :-) De laatste dag hadden we een geschikt privéstrandje gevonden. Ons enige gezelschap was een moeder met kind wombat in onze 'eigen' painted cliffs. De dansende golfbeweging is in de zandstenen kliffen geslagen in gebroken wit, gele en terra kleuren. Ronduit prachtig!

Geloof en natuur gaan hier hand in hand met elkaar. Heel voorstelbaar dat de massief rode granieten rotsen met mintgroene, fel gele en oranje mosjes de aboriginals voor hun symbolische kunst hebben geïnspireerd. Veel bergen hebben christelijke namen. Ik kon het weer eens niet laten en leefde me uit door Bishops mountain te beklimmen. Ik weet niet hoe lang die bisschoppen vroeger waren maar je moet echt zevenmijlslaarzen hebben om de laatste rotsen op de top op te komen. Die stappen waren echt een maat te groot voor mijn korte benen, maar het was mijn eer te na dat een stel Australische bejaarden zojuist op de top geweest waren. Dus al klauterend kwam ik er uiteindelijk wel met het bewijs dat ik echt geen hoogtevrees meer heb. Het is een grillig omhoog rijzende piek met eindeloos diepe spleten en een gapende diepte direct rondom. Werkelijk spectaculair! In de verte doemde het silhouet van Freycinet peninsula, onze volgende bestemming al op.

Foto's

1db16.jpg
1db16.jpg
Colombo
fad9d.jpg
fad9d.jpg
Colombo
88254.jpg
88254.jpg
Colombo