Sydney: gevaarlijk tuinieren en gezellig buurten

Door: Annettoz

Geplaatst op Apr 1, 2009

YEAH Ik heb hem! Mijn gratis Waves surfschool t-shirt! In de brochure hadden ze ons er eentje beloofd en ja, ik ben nu eenmaal een Nederlander EN een backpacker dus als er iets gratis is ben ik er als de kippen bij uiteraard!

Ik ben weer terug in Sydney en mijn Belgische vrienden zijn naar Nieuw Zeeland vertrokken. Samen met Jaap, die ik nog van de surftrip ken, ben ik veel hostels langs gegaan op zoek naar iemand die de komende dagen richting Melbourne vertrekt met de auto. Dan kunnen we de bezinekosten delen. Het is erg handig dat elk hostel een groot prikbord heeft hangen bij de ingang, waar mensen oproepjes kunnen plaatsen! Helaas hebben we niemand gevonden..Dat wordt dan maar de bus boeken!

We zouden die nacht bij een andere Nederlander overnachten die we ontmoet hadden tijdens onze eerste week in Sydney. Terwijl we laat op de avond nog zaten te eten in een Ierse pub belde hij opeens op dat we die nacht niet bij hem kunnen slapen! Goede timing! Het was al lang tien uur 's avonds geweest dus alle hostels zijn gesloten. Daar sta je dan met je loodzware backpack op straat, in de zeikende regen! We hadden geen flauw idee waar we heen moesten gaan, dus een voor een belden we iedere vage kennis op die in Sydney verbleef, in de hoop ergens op de vloer te mogen slapen. Toen het
half 12 was hadden we nog steeds geen plek gevonden! De strenge huurbazen zijn het zat dat buitenlanders hun vrienden uitnodigen en er soms wel tien mensen overnachten in een vierpersoonsappartement, dus ze komen regelmatig zonder aankondiging controleren. Dit heeft veel mensen afgeschrokken, waardoor wij nog steeds op straat staan!

Onze vermeende gastheer voelde zich toch wel erg rot en kwam ons opzoeken op straat, samen met zijn collega die al een aantal jaar in Sydney werkt. Ook een Nederlander. Ze moesten die avond overwerken en dat is ook de enige reden waarom zijn collega nog in de stad was. Hij hoorde dat we nergens konden overnachten en bood ons een slaapplek aan bij hem thuis. We moesten alleen wel veertig kilometer met de taxi naar zijn woning toe, maar zo'n nachtelijk ritje is wel welkom. Vooral als de taxi warm is, het buiten regent en we op weg zijn naar een echt huis in plaats van een hostel! Ook al kennen we de man totaal niet.

Na ongeveer drie kwartier rijden komen we aan, ergens in de middle of nowhere. Bos, een paar huizen en dat is het. Aan het einde van de straat staat hun huis. We rijden de oprit op en daar staat me toch een kast van een huis! Ongelooflijk! Met een vergezicht over de Blue Mountains, een enorm terras met tafeltennistafel, barbecue (uiteraard), picknicktafels en een tuin zo groot. We lijken wel te dromen!

Van de binnenkant leek het helemaal een of ander Hilton hotel. Alles zag er zo mooi en luxe uit. We kregen zelfs allebei een eigen kamer. In hostels staan op kamers van dit formaat tien stapelbedden gepropt, maar hier stond gewoon een tweepersoonsbed, met veel kussens, helemaal voor mij alleen. Ik kon 3 x omrollen en dan lag ik nog steeds op m'n bed!

Zijn vrouw kwam ons meteen verwelkomen en was blij met het gezelschap. "Die Australiers zijn vriendelijk, maar even gezellig buurten zoals in Nederland...dat kennen ze niet!" Meteen werd er drinken uit de kast gehaald en kwamen de bakken chips op tafel. Het echtpaar woont nu al twee jaar in Australie en hoopt hier permanent te kunnen blijven. "Het is wel even wat anders dan Nederland. Vooral als je van tuinieren houdt zoals ik", zegt de vrouw. "Bij elke steen die je oppakt moet je uitkijken of er geen giftig dier onder zit. Ik heb de honden ook al vaak een antigif moeten geven!" Ondanks de band met Nederland willen ze voor geen goud terug. "De ruimte en het klimaat...wat wil je nog meer.."

Na een lange, gezellig nacht, een uitgebreid ontbijt en een rondleiding door de buurt zijn Jaap en ik de volgende ochtend weer met de bus naar Sydney vertrokken. Als we ooit nog eens een slaapplek nodig hadden, moesten we vooral niet twijfelen om langs te komen! Dit gaat denk ik niet gebeuren aangezien onze bus naar Melbourne geboekt is! Vanavond om half zeven zeg ik definitief (?) vaarwel tegen Sydney en wordt ik morgenochtend wakker in Melbourne.