Virgin

Door: Reefje

Geplaatst op Jun 18, 2012

Als ik links naar beneden kijk, zie ik het water onder mij voorbij glijden. En aan de rechterkant zie ik het Opera House langzaam voorbij komen. Half negen s’ ochtends zit ik in de trein naar North Sydney. Het is vandaag dinsdag 12 februari, de dag dat ik eindelijk aan het werk kan! Vanaf het station is het ongeveer 10 minuten lopen naar gebouw waar Virgin in zit. Bij de receptie aangekomen, mag ik plaatsnemen en wachten op de resterende 14 man die samen met mij ingewerkt worden. Totdat we door Elisha opgehaald worden, vermaak ik mij met de roddelboekjes die op de tafel verspreid liggen.

Elisha is een gezellige Australische tante die ons de komende twee dagen zal begeleiden en inwerken. Samen met een aantal Canadezen, Ieren, Engelsen en Ozzies krijgen we text en uitleg over het bedrijf en wat ons werk precies inhoudt. Virgin heeft een nieuw product ontwikkeld, het Broadband @ home pakket. De ozzies kunnen doormiddel van een modem draadloos internet ontvangen en een huistelefoon erop aansluiten. Onze taak als temps (temporary employees) is het beantwoorden van vragen van klanten en het afsluiten van contracten. Na de lunch krijgt iedereen zijn eigen headset en mogen we met de andere temps meeluisteren.

Virgin is een zeer jong bedrijf en dat is ook te zien aan mijn collega’s. Stella (20) werkt net 3 weken bij Virgin en laat mij weten dat het werk een ‘peace of cake’ is. Vandaag blijkt het een rustige dag te zijn. Tussen de telefoontjes door, praten Stella en ik over onszelf en stuurt zij emails naar haar vriend die twee verdiepingen lager zit. De meeste temps zijn voorzien van een boek of magazine en maken hier gretig gebruik van, wanneer het stil blijft aan de andere kant van de lijn. Afgezien van een aantal ozzies met een sterk accent die ik moeilijk kan verstaan, blijkt het inderdaad een redelijk makkelijke baan. De volgende dag mag ik met iemand anders meeluisteren. Na anderhalf uur krijg ik het manuel in mijn handen gedrukt en mag ik een poging wagen. “Welcome to Virgin Broadband, how may I help you?”, zeg ik zenuwachtig. Nadat ik de klant een en ander over het pakket heb verteld, sluit ik af met “ok have a great day.” Dat viel best mee.

De volgende dag blijkt dat ik redelijk hoog scoor met mijn 9 sales op 1 dag. Bij elke 4e sale mag je een vraag beantwoorden en als je die juist hebt krijg je een kleinigheidje. Wanneer ik Josh op de 9e verdieping heb gevonden, tovert hij een grote witte zak tevoorschijn. Met mijn ogen dicht mag ik 2 keer grabbelen. Na 2 minuten ben ik een krijtbord en rode play dough (klei) rijker! De komende dagen gaat het mij vrij goed af. Zo nu en dan heb ik een lastige klant aan de lijn, die ik lekker mag doorverwijzen naar customer service. Maar meestal zijn het leuke gesprekken, zeker wanneer de klant probeert te ontcijferen waar ik vandaan kom. Zo heb ik een ontzettend leuk gesprek van 50 minuten gehad, met een man van achter in de 70 uit West Australië. Hij raakte maar niet uitgepraat over wat ik daar allemaal moest gaan bezichtigen!

Al in de eerste week werden een aantal mensen eerder naar huis gestuurd, omdat er niet genoeg werk was. Geen goed teken dacht ik! Aan het einde van de tweede week, bleek dat iedereen zijn rooster was veranderd. Voordat we ook maar de kans kregen om text en uitleg te vragen, kwam Lucy de teamleider naar ons toe. Er was te weinig werk en ze moesten ons laten gaan. Diezelfde dag stonden we met 15 man weer op straat.