Sydney
Jobhunt
Ook de tweede week van januari ben ik in huize Redfern te vinden. Alhoewel ik weer op beide benen kan staan (en lopen), vind vriendlief het een goed plan om het deze week nog rustig aan te doen met mijn enkel. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan! Quentin, Matt en Yahoo hebben inmiddels al een baan gevonden en ik zit in mijn uppie thuis. Ingrid’s vriend Andre is inmiddels in Oz gearriveerd en beiden vertrekken a.s. woensdag richting het zuiden. Naast de tv en mijn sudoku puzzels heb ik niet veel afleiding. Verveling en irritatie liggen op de loer!
Ik besluit mij volledig te storten op het vinden van een baan, hetzij een baan in de journalistiek of een gewoon baantje dat lekker verdiend. Little did I know dat dit een klus van 5 weken bleek te zijn! De connecties in de media die ik thuis heb opgebouwd, mis ik hier in Oz. En zonder een mooi netwerk is het vrij lastig om een baan te vinden. Daar komt nog eens bij, dat de meeste mediabedrijven geen risico willen lopen met een traveller en liever vast personeel zoeken. Quentin en ik zijn van plan om een maand of 3 in Sydney te blijven, geld te verdienen en vervolgens door te reizen naar het westen.
Quentin en Matt hebben al vrij snel een baan in de horeca gevonden. Maar aangezien ik daar helemaal geen ervaring in heb en de bars/restaurants in Sydney alleen maar naar ervaren mensen vragen, ga ik op zoek naar een administratieve baan. Via een aantal job websites zie ik veel vacatures voor data entry. Ik heb vijf jaar lang een data entry vakantiebaan gehad en besluit daarom een kans te wagen. Na een week elke dag sollicitaties de deur uit te doen, heb ik nog geen enkele reactie ontvangen. Zelf niet eens een e-mail. Ik heb daarom besloten om mijn cv 10 keer uit te printen en zelf de uitzendbureaus op te zoeken.
Bij de eerste 4 uitzendbureaus kom ik niet veel verder dan de receptie, waar ik mijn cv kan achterlaten en de volgende dag een telefoontje kan verwachten van een consultant. Natuurlijk werkt deze methode niet, ze bellen nooit terug! Ik probeer een andere methode die beter blijkt te werken. I.p.v. dat ik roep, “ hey ik wil een baan!”, maak ik kenbaar dat ik me graag bij het uitzendbureau in wil schrijven. Bij een aantal agencies is een consultant beschikbaar om mij in te schrijven. Een anderhalf uur lange procedure volgt.
Ik krijg een stapel papieren in mijn handen gedrukt die ik vervolgens zelf mag uitzoeken. Nadat ik alle belasting-, bank- en persoonlijke gegevens netjes heb ingevuld, mag ik achter een pc schuiven om een aantal testen te doen. Ik krijg 2 verschillende typtesten voor alpha (letters) en numeric (cijfers) en daarnaast moet ik aantonen hoe goed ik ben in Word en Excel. Pfff, in Nederland vragen ze alleen wanneer kan je beginnen! Nadat ik alles netjes heb uitgevoerd, krijg ik eindelijk een consultant te zien. Zij probeert een goede indruk van mijn werkverleden te krijgen, door een aantal vragen te stellen en situaties te schetsen. Na anderhalf uur sta ik weer buiten met een tas vol papieren, maar geen baan.
En zo verstrijken nog 2 weken zonder enig resultaat. Waar ik mij het meeste over opwind, is dat die Ozzies nooit terug mailen. Zelfs wanneer je het naar hun persoonlijke email stuurt. How rude! Misschien moet ik het over een andere boeg gooien. Ik weet een interview te regelen voor een Sales en Promotions baan. Wanneer ik de volgende dag een kijkje mag nemen bij de werknemers, blijkt al snel dat deze baan tot de categorie ‘over mijn lijk’ behoort.
Je kent ze wel, die lui die op de hoek van de straat staan en je het een en ander willen aansmeren (heeft u 1 minuut). Je krijgt niet eens per uur betaald, maar per klant die je binnen haalt. Uh nee, bedankt! Een andere reden waarom het zo lang duurt om een baan te vinden, (het ligt gelukkig niet aan mij!) is mijn timing. Het is hier namelijk zomervakantie tot begin februari, wat betekent dat veel kantoren nog gesloten zijn. De uitzendbureaus verwachten dat het banenaanbod de eerste 2 weken van februari meer zal worden.
Aan het einde van de eerste week in februari heb ik prijs. 8 februari heb ik 2 sollicitatiegesprekken en ik word bij allebei de banen aangenomen! Woohoo, eindelijk! Vanaf volgende week dinsdag kan ik eindelijk aan de slag bij Virgin Mobile callcenter. De klus is in de eerste instantie voor 4 weken, maar kan verlengd worden. Virgin is gevestigd in Noord Sydney, ongeveer 15 minuten met de trein. Het schijnt een zeer jong bedrijf te zijn met veel travellers en tijdelijke krachten. Sounds like fun!