Adelaide to Perth, part 1
Adelaide to Perth, part 1
Na ons tijdelijke afscheid in Adelaide, kwam een nieuw avontuur alweer om de hoek kijken. Eentje waarbij ik ook mocht rijden en wel aan de andere kant van de weg. Dat is wennen! Onze auto had een sticker op het dashboard zitten: ‘Stay sexy, stay left’. So that’s what we did. Niet alleen hadden we deze grappige sticker, maar de auto was bespoten met graffiti (zie foto).
De eerste dag was een lange dag. De wekker ging om 7.30 om de auto op te halen, daarna boodschappen gehaald en op weg! Heerlijk touren in de auto, muziekje aan en gaan. We stopten bij Quorn om de Pichi Richi Railway te bekijken, een heel oud treinspoor. Tof om te zien. Vervolgens doorgereden naar Port Augusta waar we hebben genoten van een prachtig uitzicht vanaf de brug en vanaf Matthew Flinders lookout. Bij de lookout gekookt, door de mieren en vliegen alleen niet echt rustig kunnen eten. ’s Avonds doorgereden naar Port Lincoln, wat een lange rit. Rond 1.00 lagen we eindelijk in ons bed, in de auto. Port Lincoln verkend. Korte wandeling gemaakt van Shelly Beach naar Kirton Point, drie enorme pelikanen van 5 meter afstand kunnen bewonderen. Heel bijzonder! De middag doorgebracht bij Glen-Forest Tourist Park & Vineyard. Het was een soort kinderboerderij met konijnen, cavia’s, parkieten, maar ook Australische dieren: koala’s, kangoeroes, wombats, papegaaien, struisvogels en zelfs dingo’s. De parkieten zaten in een volière waar je in kon lopen, ik liep er in en ze kwamen op me afgevlogen. Overal kleine parkietjes, rond mijn voeten en op mijn armen. Ze hoopten natuurlijk dat ik eten had. Mijn travelmate weer opgehaald en samen gegeten op Winter Hill met uitzicht over heel Port Lincoln. Vervolgens doorgereden naar Baird Bay, onze overnachtingsplek. Om hier te komen moesten we de laatste 20 km over een ‘unsealed road’, het was al aardig donker dus we moesten goed opletten met de kangoeroes.
Om 8.00 weer de wekker. We hadden een dolfijnen/zeeleeuwen tour gereserveerd voor de ochtend. Volgens de website moesten we een stuk over het strand rijden om bij het haventje te komen waar we op moesten stappen. Er stond op de website dat we er met een ‘normale’ auto konden komen, dus wij gingen het strand op. Kwamen we vast te zitten in het zeewier wat daar lag! Wij gekeken hoe we onszelf eruit konden helpen, maar na een halfuur van alles proberen waren we nog geen steek verder. En natuurlijk hadden we geen telefoonservice… HELP! Gelukkig kwam daar onze redder in nood: een oudere local op een quad op weg om te gaan vissen. Eerst vloeken en schelden van hoe we in hemelsnaam hadden bedacht om met deze auto het strand op te gaan… Daarna heeft hij hulp gehaald en na 1,5 uur was de auto los! Wat een avontuur, maar wij hebben ons lesje geleerd: niet meer met een gewone auto op het strand rijden. We hadden enorm geluk gehad, want de vloed kwam op… Onze weg vervolgd naar Fowler Bay, onze volgende slaapplek. We waren hier op tijd, dus hoefden gelukkig niet in het donker te rijden. Gekookt en ons bed in elkaar gezet. Bij Fowler Bay lagen er zandduinen zo ver als je kon kijken. We hebben hier genoten van de zon die langzaam achter de duinen verdween, prachtige roze lucht. Om 22.00 lagen we al in bed, heerlijk op tijd.
Om 6.40 alweer de wekker. We hadden gehoord dat we op de naastgelegen pier een mooie zonsopgang konden zien. In Nederland zakt de zon in de zee en hier konden we hem zien opkomen, heel tof om dit gezien te hebben. Rustig ontbeten en onze weg naar Perth weer vervolgd: één lange weg door de Nullabor Dessert met lage begroeiing zo ver als je kon kijken. Ondertussen een wilde Dingo gespot. We dachten dat het een hond was, maar toen keken we beter! Af en toe gestopt om van de ruige kustlijn te kunnen genieten. Eind van de middag hadden we de grensovergang bereikt van South Australia naar Western Australia bij Bordertown, we hadden er op dat moment al 1975 kilometer op zitten! De controle bij de grens was streng. Er mogen geen groenten en fruit van de ene staat naar de andere staat worden ingevoerd, we hebben wat dingen weg moeten gooien helaas… ’s Avonds onze auto, waarschijnlijk illegaal, geparkeerd bij Caiguna Road House/benzine station. Wij stonden aan de ene kant van het Road House en aan de andere kant was een camping, maar wij hadden geen zin om weer te moeten betalen ;).
Wordt vervolgd!