Walvisavonturen in Victor Harbour en Port Elliot
South Australia
Australië
Nathaliebeersma
Walvisavonturen in Victor Harbour en Port Elliot
Ik heb weer veel meegemaakt tijdens mijn uitstapje naar Victor Harbour en Port Elliot dit weekend.
Al vroeg loop ik naar de tramhalte. Eenmaal daar aangekomen zie ik een geel bord: `station closed’. Dat is een flinke tegenvaller. Uiteindelijk loop ik in totaal een uur langs de drukke wegen naar het busstation in het centrum. Gelukkig was ik op tijd vertrokken. Op de voorste rij bovenin de dubbeldekker geniet ik van de prachtige, dit keer groene heuvels die aan mij voorbij trekken. Deze route komt me bekend voor. Dat is niet gek, want Kangaroo Island is dezelfde kant op. De vorige keer waren de heuvels echter geel; dor door de brandende hitte van de zomermaanden. Ook de wijngaarden in de MacClaren Vale liggen er prachtig bij.
Eenmaal aangekomen in Victor Harbour vind ik nog net op tijd de weg naar de paardentram die over de brug naar Granite Island gaat. Ik ben nog niet op de tram gesprongen of de grote verrassing van de dag doet zich voor: een zwarte vin wuift me in de verte toe. Ik blijf maar kijken. Wat zijn het toch een mooie dieren. Eenmaal op Granite Island spring ik snel van de tram en loop ik naar de pier waar al veel mensen met hun verrekijker en fototoestel in de weer zijn. Ik doe natuurlijk mee. Als ik genoeg bewijsmateriaal heb verzameld, loop ik even verderop over de rotsen, helemaal naar het uiterste punt. Daar ligt een reusachtige Southern Right Whale enkele meters van mij vandaan te genieten van de oceaan. Het is het mooiste moment van de dag. Dan loop ik het eilandje helemaal rond op zoek naar de echte bewoners van het eiland: de kleine pinguïns. Helaas kan ik ze niet vinden. Het eiland ligt vol met dezelfde bizarre, rode, ronde rotsen als de Remarkable Rocks op Kangaroo Island en de overweldigende Ayers Rock in de droge woestijn in het midden van Australië. Aan de andere kant van de brug, weer op het vasteland, staat er een man met een paar kamelen. Ondanks dat het een echte Australische belevenis is, stel ik mijn ritje toch nog even uit mocht ik die hier nog willen maken. Dan bezoek ik het South Australian Whale Centre om nog even na te genieten van het walvisavontuur en meer te weten te komen over deze zeezoogdieren. Als ik aan het eind van de middag weer verder ga met de bus heb ik alle kleine winkeltjes met lokale kunst en verlaten straatjes van Victor Harbour gezien.
Als ik in Port Elliot aankom is het donker. Gelukkig is mijn hostel gemakkelijk te vinden op de top van de heuvel. Maar als ik dan in mijn eentje het pad naar beneden naar het strand afloop om daar wat te gaan eten bij het Flying Fish Cafe, voel ik me allerminst op mijn gemak. En dan zijn ze ook nog volgeboekt voor vanavond. Dan maar ergens anders eten en daarna veilig naar het hostel terug. Het hostel dat me zeer aangenaam verraste. Het is heel schoon en er zijn zeer gezellige gemeenschappelijke ruimtes met een open haard en een televisie. De huiselijke sfeer staat lijnrecht tegenover de angst van zo even. Ik en mijn kamergenoot uit Londen zijn allebei heel vroeg gaan slapen.
Als ik de volgende ochtend wakker wordt, zie ik pas waar ik terecht ben gekomen. Dit grote, oude gebouw biedt een prachtig uitzicht over de gehele Horseshoe Bay omringd door natuurgebied met pijnbomen. En even later zijn mijn vrienden van de zee ook alweer aan het spelen en laten hun zwarte staart zien. Een betere zondagochtend kan ik me niet wensen. Het is een op en top vakantiegevoel. Ik besluit eropuit te gaan en de wandelpaden rond de baai te volgen op zoek naar de walvissen. Een prachtige wandeling met als mooi einde een zeehond die beneden bij de rotsen met de golven stoeit. Eenmaal terug geniet ik van de beroemde fish en chips aan het strand. Daarna bekijk ik ook hier in Port Elliot de leuke huisjes waarvan elke kamer is ingericht met het (lokale) verkoopwaar. Ook het kerkje en het stationnetje, waar nog steeds oude treinen vertrekken, zijn erg leuk om even te bezoeken. Dan dwaal ik nog wat door de verlaten wegen buiten de belangrijkste winkelstraten en rust ik uit in een parkje, genietend van de zon. Verder uitrusten doe ik in de bus terug naar Adelaide. Onderweg aanschouw ik de zonsondergang, die een prachtig licht over de hoge gebouwen van het centrum van Adelaide laat vallen. Een mooi einde van een mooi weekend.
Foto's
