Perth: Frementle

Door: Martinatsea

Geplaatst op Mar 16, 2010

‘Storm’, eigenlijk een relatief begrip, want wanneer vind iemand het nu hard waaien? Daar verschillen de meningen hier aan boord dus ook nogal eens over. Iemand die bij een beetje slingeren de maag al voelt omdraaien (waar je overigens niets aan kunt doen), zal het eerder vinden stormen dan de zeevastere persoon. In theorie wordt van storm gesproken vanaf windkracht 8 en kunnen we dus inderdaad officieel zeggen dat we op weg van Adelaide naar Perth een ware storm hebben gehad!
Het was dan ook 2 dagen erg stil aan dek, de crew deed gewoon zijn werk maar passagiers waren ver te zoeken, die voelden zich meestal veiliger te kooi. Zelf gelukkig helemaal geen problemen ondervonden, die begonnen eigenlijk pas de dag dat we weer mooi weer kregen. Desbetreffende ochtend draaide mijn maag de verkeerde kant op en was ik op tijd bij het toilet, oorzaak bleek een buikgriep te zijn. De 5 volgende dagen waren er van erg soepele stoelgang en weinig eetlust.
Goede eerste indrukken zijn altijd erg belangrijk en daar werk ik deze eerste weken aan boord dan ook erg hard aan, dan is een buikgriep geen fijne bijkomstigheid.. Door het fysiek toch wel zware werk aan boord duwde ik mezelf een beetje over de grens door gewoon door te werken. Uiteindelijk moest ik dat bekopen met een compleet gesloopt gevoel. Geen kracht om een knoop te leggen of lang te staan (op een slingerend schip is dat sowieso vermoeiend). De dagen voor aankomst in Frementle heb ik dan ook voornamelijk in bed door gebracht buiten mijn wachten om. Een lekker begin van 6 maanden op zee, ik ben namelijk nu al gesloopt en volgens mij 5 kilo lichter..
Een voordeel van deze buikgriep, het gaat ook weer over.. Nu klim ik dus weer lekker de mast in om zeilen te stowen en onderhoud te doen! Trek ik weer vollebak mee bij manoeuvres aan touwen die ik nog altijd niet helemaal kan plaatsen en bovenal geniet ik weer van het geweldige gevoel van ZEILEN!

Frementle is de havenstad aan de monding van de Swan River naar Perth en we konden daar dan ook pas binnen varen nadat Queen Mary 2 –een van de grootste cruiseschepen ter wereld- de haven uit was en ons waardig antwoorde op de scheephoorn. Tot die tijd vermaakten we ons kostelijk op de ankerplaats met na het gedane werk te zwemmen. Aan een van de ra’s was een touw bevestigd waar we zo mooi het water konden in slingeren onder het vertoon van de mooiste moves! Eenmaal in de haven namen we de plaats van 1/5de Queen Mary in. Het voordeel van een cruiseterminal is dat je dan snel in de bewoonde wereld bent en bij het aflopen van de valreep stond je dan ook snel in het gezellig toeristische stadje Frementle, gevolg was dan ook dat we allemaal niet verder gekomen zijn. Het was er prima.
Een modern scheepvaartmuseum aan de havenmonding was vooral erg leuk om te zien, een hoek compleet geweid aan de Australische overwinning op de Amerikanen in de America’s Cup trok natuurlijk de meeste aandacht.. In tegenstelling tot Europa wint de zeilsport het gelukkig wel van voetbal en is het samen met tennis zo’n beetje sport nummer 1. Het winnende jacht is natuurlijk wel veroudert maar de speciale -en tijdens de races geheime- kiel blijven leuk om te zien. Naast het museum lag nog een oude onderzeeër wat ook een bezoekje waard was, vooral om dat toch weer blij te zijn met de wind door de haren op de clipper!
Ongeveer de gehele Australische westkust is ontdekt door Nederlandse koopvaardijschepen van de VOC . Willem Janszoon was de eerste die Australië met de Duyfken in 1606 zag vanaf zee, Dirk Hartog met de Eendracht in 1616 was echter de eerste die daadwerkelijk voet zette wat we tegenwoordig kennen als Down Under! Daarna hebben succesvolle en minder succesvolle expedities de kust in kaart gebracht. Een van die minder succesvolle expedities was die van de Batavia in 1629 en daar is nou net een historisch museum in Frementle aan geweid. De overblijfselen van de batavia zijn daar te zien met opmerkelijk goed bewaarde onderdelen, zelfs stukjes touw zijn nog opgedoken uit die tijd! Verder leid een hele tentoonstelling je langs alle expedities langs de westkust door Nederlanders. Toch grappig om zo’n eind van huis oude resten van VOC schepen te zien, Delfsblauw en Nederlands te lezen in oude logboeken.. Uiteraard ontbraken de Nederlandse toeristen er niet, wat ook altijd grappig is op reis. Wat nu nog rest is een bezoekje aan de Bataviawerf om te controleren of de replica nou echt wel goed wordt nagebouwd! Maar daarvoor varen we eerst nog even terug naar Nederland.

Een vrije dag Frementle bracht verder een aangename ontspanning na 3 weken werken en wennen, zo’n ontspanning zelfs dat ik meer het idee had op vakantie te zijn… of zouden het de teenslippers, korte broek, T-shirt en het heerlijke ijs zijn? ’s Avonds werd nog even het nachtleven ontdekt, maar daar was verder weinig bijzonders aan, het was meer dat het bier aan boord al op was ;-).
Tijd om weer voor te bereiden voor de 3 weken durende trip naar Port Louis, Mauritius! Een vrachtwagen vol voedselvoorraden en een uitgeruste crew. Drie weken zonder land en opmerkelijk hier aan boord, geen internet.. We zullen dus weer ouderwets gezellig tegen elkaar moeten praten, een boek lezen en moeten communiceren met flessenpost……….

Het zal dus weer even duren voor het volgende verhaal.. Bedankt voor de reacties tot dusver, leuk om te weten dat jullie me allemaal volgen!
Geniet van de foto’s
Martin