Een nat doch hartverwarmend welkom in New South Wales
New South Wales
Australië
Jeannette67
Een nat doch hartverwarmend welkom in New South Wales
Na 2 lange vluchten hebben we vanuit het vliegtuig bij aankomst in Sydney een prachtig uitzicht over een verlicht Opera House en Harbour bridge. De lucht is dan nog helder. Redelijk vermoeid komen we aan in ons hotel en wandelen naar de dichtstbijzijnde pub voor een afzakkertje. Na 1 glaasje bier willen we naar bed. Het is hier 8 uur later dan in Nederland maar toch vallen we in 2 tellen als een blok in slaap.
De volgende dag regent het heel heel erg hard en we zien op tv dat er een weeralarm is afgekondigd. Vandaag rijden we naar Hunter valley maar we moeten eerst de huurauto oppikken. Met dit weer is er volgens de receptioniste geen taxi te krijgen en bellen heeft absoluut geen zin. We moeten volgens haar gewoon op straat gaan staan en onze hand ophouden en maar hopen dat er een taxi stopt. Haha wat een avontuur hé, grijnst ze. Ik lach als een boer met kiespijn heel hard mee.
158 km over de Pacific highway en motorway afgelegd in bijna 4 uur. Het regent zo hard dat een snelheid van 70 km al onverantwoordelijk lijkt. Gelukkig hadden we bij het hotel in Sydney binnen 5 minuten een taxi te pakken en het ophalen van de huurauto was ook piece of cake maar dan, dwars door Sydney naar de snelweg rijden, (gelukkig met gehuurde Navman, de TomTom van Australië) is een ander verhaal.
Het stuur zit rechts en het rijden is aan de linkerkant van de weg, de wielen glibberen door 15 cm water...ik ben blij dat mijn vriend rijdt.
De weg moet door een mooi gebied gaan maar we zien links en rechts van ons slechts een witte muur van water. Na 50 km zijn we hard toe aan een kopje koffie maar het bord met het bekende logo verschijnt maar niet. We besluiten een exit te nemen maar vinden niets behalve een lege landweg. We besluiten nogmaals een exit te nemen maar vinden het zwarte goud wederom niet. Zouden die Aussies nou nooit behoefte hebben aan een bak koffie?? Uiteindelijk vinden we bij de volgende exit een benzinestation en besluiten daar maar een kop koffie te tanken en in de auto op te drinken. Je snapt het al...5 km later een groot wegrestaurant en 10 km later weer een en daarna weer een.
Als we eindelijk van de motorway af kunnen verandert de slagregen in gewone regen en wijst een slingerende route tussen lieflijke heuvels ons de weg naar onze bestemming. We zien een gevarenbord voor bosbranden en overstekende kangaroo's en voor het eerst besef ik echt dat ik in Australië ben. Als we aankomen bij Hunter valley resort (wijngaarden en bierbrouwerij met overnachting) is het rustig. We worden gelijk geholpen door de receptioniste die ons vertelt dat ze zeker de afgelopen 6 maanden dit weer in de verste verte niet hebben gehad en dat we spijtig genoeg een kwartier te laat zijn voor de wijnproeverij. No mercy, we mogen niet meer aansluiten maarrr als we naar het wijnhuis lopen helpt supertoffe Australiër (Wayne) ons met een persoonlijke proeverij door de wijnkaart heen met mooie verhalen en bijbehorende smaaksensaties. We kopen een mooie fles Shiraz die we 's avonds mee kunnen nemen naar het restaurant (bring your own).
Als we teruglopen naar onze kamer over een modderig pad, breekt plots de zon door de wolken en krijgen de kale wijnranken even een bijzondere gouden gloed. Ineens zie ik hem staan , roerloos naar ons kijkend met de zon achter zijn kop als een stralenkrans, op slechts 10 meter afstand.
Ik krijg een brok in mijn keel, onze eerste kangaroo is een feit!
Foto's
