Bezoek Great barrier Reef versie natasja

Door: Ajvermeer

Geplaatst op Jul 21, 2009

Weblog 21 Juli Great Barrier Reef (Natasja)
Zoals je net al kon lezen wordt vandaag de blog dus in twee delen beschreven, Papa doet het bovenwatergedeelte en Natasja (ik) het onderwater gedeelte. Ik wilde graag duiken en dat mocht van mijn ouders. Nou, voor een groot gedeelte is de blog wel hetzelfde, alleen heb je als je 12 meter onder water gaat toch wel een heel ander blikveld!
vlak voordat we bij de eerste spot waren, moesten alle mensen die een introductieduik gingen doen zich melden bij de voorste rondzit stoelen beneden op het dek. Afijn, i k daarheen nadat ik wel een stuk of 4/5 formulieren had ingevuld over de vele risico’s die je kán oplopen tijdens een duik. In die briefing werd oa verteld wat de signalen zijn of alles goed met je gaat, of als je problemen hebt, of bepaalde signalen voor bepaalde dieren, als de instructeur bijvoorbeeld een zeester zag stak hij zijn hand op met 5 vingers opgestoken, en een vuist bovenop je hoofd als er een haai in de buurt was(die we helaas niet gezien hebben..)Uiteraard ook belangrijke regels, zoals nummer 1: altijd blijven ademen(wat heel logisch klinkt, maar dat is onder water met zo’n mondstuk in je mond toch een hele andere kwestie.) en nummer 2: je instructeur is de baas onder water, diegene weet alles van wat onder water gebeurd, en welke dieren/organismen er gevaarlijk zijn, dus naar diegene luister je ten alle tijden. En toen was het dus zover, bij de tweede stop ging ik dan toch echt de diepte in. (bij de eerste was ik wezen snorkelen met de rest mee, anders werd het duikersgroepje te groot). Je wordt dus helemaal opgezadeld met een loodgordel, flippers, een masker en een zuurstoffles aan een heel hesje met allemaal slangen eraan waarvan je de eerste keer denkt: jeetje, heb ik er zoveel nodig? En de tweede keer denk je daar al geeneens meer aan, maar is het gewoon. Ja, en daar zit je dan op het randje achter op de boot, je flippers aantrekkend, masker goed op, en als dan je instructeur zegt; kom maar, dan laat je je gewoon voorover vallen, en ben je helemaal onder water. Het belangrijkste is dat je eerst je ademhaling beheerst, en dan het touw pakken wat vanaf de boot naar beneden gaat(lees: bodem van 12 meter diep) je ademhaling is nog niet het moeilijkste, als je maar alleen je mond gebruikt, en niet je neus, want daar zit je masker voor. Dan ga je dus na 1,5 meter onder het wateroppervlak een paar simpele oefeningen uitvoeren voor geval in nood. Dan neem je een grote hap lucht, en terwijl je uitademt neem je je mondstuk uit je mond en houd je hem ongeveer 20 á 30 cm voor je gezicht en dan stop je hem weer terug, zeg je: “Two” in je mondstuk om het water eruit te halen en adem je weer in. De volgende oefening is dus dat je dan weer een hap lucht neemt, je mondstuk eruit haalt en dan ook loslaat, dus dan hangt ie via de slang gewoon aan de zijkant van je, aan je zuurstoffles. En dan terwijl je uitademt ga je met je rechterhand naar je knie, dan naar je bips, en vervolgens zwaai je je arm opzij, en neem je je mondstuk weer mee richting je mond, en stop je hem weer in je mond. Dit alles kan in een luttige 2 seconden. En dan begint het echte werk. Dan daal je dus echt naar beneden, maar niet vergeten om om de ongeveer 2 meter je oren te klaren anders is het echt geen pretje. Eenmaal beneden laat je het touw los en zwem je dus echt maar 2 meter van de bodem en van het rif af. En wat je dán allemaal kan zien, daar is deze blog veel te klein voor, je treed gewoon in, in een totaal andere wereld, je ziet vanaf de boot wel dat het ondiep water is, maar als je daar dan onder water zwemt is het zo adembenemend. Je ziet tussen al het bewegende koraal allemaal vissen die niet vlak onder het wateroppervlakte komen. En dan komt er inene van links een school van +-12 vissen van per stuk ongeveer 50 cm lang en 30 cm hoog, en die zwemmen dan 3 meter links van je voorbij, dan houd je gewoon letterlijk je adem in! En nog veel meer van dat soort momenten wat je amper kan beschrijven in zo’n korte blog, en ook echt zelf moet beleven. ps: Sonja, het was echt super, en helemaal niet eng! Nouja, jullie moeten van de week maar de foto’s kijken. Óf nog een betere tip; GA DUIKEN! Het is echt een ervaring die niemand je meer kan afpakken!