The Blue Mountains
Blue Mountains
Australië
YaraBon
The Blue Mountains
The Blue Mountains. Als je in Sydney verblijft, móet je eigenlijk dit Nationale Park gezien hebben. 9 februari 2016 was het voor ons ook zo ver. We hadden het de dag ervoor al geprobeerd, maar waren veel te laat opgestaan, het zou dus zonde geweest zijn van onze dag. Het makkelijke van backpacken is dat je gelukkig geen strakke planning hebt! Dus samen besloten op de mooie dinsdagochtend om 7 uur op te staan met een actieve dag in het vooruitzicht. Binnen iets meer dan twee uur ben je vanaf Sydney in Katoomba met de trein. Mijn reisgenootjes lagen lekker te slapen terwijl we door allerlei natuur denderden. Voor het eerst gingen we met zijn drieën de stad uit, op naar het avontuur!
Vanaf Katoomba de bus gepakt naar Echo Point. Je Opal card (ov-kaart van Sydney) was hier gewoon geldig, ideaal. Echo Point staat bekend om The Three Sisters. Een mooie rotsformatie die alle Aziatische toeristen aantrekt. Wij hebben natuurlijk ook een paar foto’s genomen, daarna vervolgden we onze weg. We kwamen eigenlijk per ongeluk bij de Katoomba Falls terecht, verkeerd lopen hoeft niet altijd vervelend te zijn ;)
Weer met de bus terug naar Echo Point, handig joh haha. Nu onze geplande route gaan volgen: The Prince Henry Cliff Walk. Aan het begin waren er best wat toeristen, maar naar mate we weg vervolgden kwamen we op steeds rustigere paden uit. De meeste toeristen lopen maar een paar kilometer rondom Echo Point of bezoeken alleen Echo Point, zodat ze kunnen zeggen dat ze er geweest zijn. Gelukkig was onze instelling anders! Het pad was goed te doen. Het was vrijwel gelijk met af en toe wat klimmen en dalen. We waanden ons in de bossen en konden genieten van prachtige uitzichten over The Blue Mountains.
Uiteindelijk kwamen we in Leura uit. Dit is een plaatsje gelegen naast Katoomba. We hebben waarschijnlijk zo’n 15 (!) kilometer gelopen en dat tijdens onze eerste echte wandeltocht. Wauw.
Eenmaal in Leura wisten we niet zo goed waar we heen moesten. Het pad hield op en we begonnen ook moe te worden, wat natuurlijk logisch was ;) We spraken een buurtbewoner aan, een oudere meneer van rond de zeventig. Een van mijn reisgenootjes kon nogal direct uit de hoek komen en begon: ‘Can I ask you something?’ in het lomp Nederlands/Engels. De man keek verbaasd op van het werken in de tuin. ‘Yes, what can I do for you?’ We vroegen hem de weg naar het treinstation van Leura. Het zou wel even lopen zijn, dus hij zou ons wel even een lift geven. Hij was namelijk net klaar met werken. Wat een geluk! Het huis waar hij in de tuin werkte, was niet zijn huis, maar hij was tuinman en dat op die leeftijd! In de auto raakten we aan de praat en hij stelde voor om een kopje thee te komen drinken bij hem en zijn vrouw. Dit wilden wij natuurlijk niet afslaan. Wat een lieve meneer.
Bij het huis aangekomen was zijn vrouw eerst nogal verbaasd, maar al snel kwam de thee met koekjes tevoorschijn en werd er honderduit gepraat. Ze raadden ons allerlei dingen aan die we zeker moesten doen tijdens ons verblijf. Het stel had elkaar leren kennen als piloot en stewardess, ze hadden samen ook al heel wat van de wereld gezien. Wat een prachtig stel!
De meneer des huizes heeft ons afgezet bij een lekker Chinees restaurant, waar we na een hapje en een drankje naar het station zijn gelopen. Twee uur terug in de trein en deze mooie dag was alweer voorbij. Wij hadden een prachtige eerste ervaring met de gastvrijheid van de ‘locals’ van Australia!
Foto's
