Deel 9 Australië – Cape Tribulation

Door: Ellen69

Geplaatst op Jun 27, 2020

Deze blog is deel 9 van de beschrijving van mijn rondreis door Australië, die ik met mijn lief maakte van maart tot juli 2019. Onze reis begint medio maart 2019 in Melbourne, en eindigt half juli in Perth. In elk deel van mijn blog neem ik je een stukje mee op onze reis. Vanuit Cairns zijn we naar het tropische noorden doorgereden; Cape Tribulation is onze volgende stop.

Een heerlijk onderkomen

Oorspronkelijk had ik een leuk onderkomen gepland op Cape Trib, maar het huisje dat ik had gereserveerd werd afgezegd omdat het onbegaanbaar was geworden door overstromingen die het gebied hadden geteisterd eerder dit jaar. Het alternatief dat ons werd geboden was een kleurrijke lodge met een zeer gastvrije gastheer: Travis.

We slapen heerlijk rustig die eerste nacht, en die ochtend worden we gewekt door tropische vogelgeluiden. Ik schuif een paar stoelen bij elkaar om voor de deur van onze kamer van ons ontbijt te kunnen genieten, aan het vierkante gazonnetje omringd door tropische begroeiing. Hier zou meermaals een kasuaris zijn gespot. We zijn de enige gasten hier en terwijl wij genietend van de zon en het verse boord onze plannen doornemen, komt Travis enthousiast aanzetten met een ‘twig insect’; een grote wandelende tak. Aangestoken door onze bewonderende ‘ooh’-tjes, neemt hij ons mee naar een spinnenweb waarin zich al tijden een grote golden orb spin bevindt; voor ons niet direct gevaarlijk, maar dat laat zich niet aanzien. Alleen al op het terrein van het motel kan ik uren spenderen met het bekijken van de meest prachtige vlinders, het zoeken naar exotische vogels en goed gecamoufleerde insecten. 

Tropisch regenwoud; de Daintree

We verleggen die middag onze actieradius enkele kilometers, waar we de Jindala Boardwalk lopen. Het tropische regenwoud is prachtig, de diversiteit van plantensoorten is niet te bevatten. Elke boom is begroeid met andere boomsoorten, die als parasieten van de gastheer profiteren om zelf hogerop te komen, of ze leven samen elkaar wederzijds ondersteunend met als einddoel: Zonlicht. We lopen ongetwijfeld voorbij aan veel levens die zich voor ons verborgen houden, de camouflages van al die organismen zijn bewonderenswaardig – vermomd als tak, blad of boomschors. 

Die middag bekijken we de jungle vanaf de Daintree River, en laten we ons in een klein bootje langs zoutwaterkrokodillen varen. Dat heeft Travis nog even snel en goed voor ons geregeld. Door de mangroven zien we hier en daar een groene kikker, ijsvogel of bushslang, en na een prachtige zonsondergang op deze zonovergoten dag worden we vanuit onze boot verrast door grote vleermuizen die over het water scheren om het vocht daarna – al hangend in hun bomen – als drinkwater te gebruiken.

We eten die avond onder het genot van een koud biertje onze geroosterde kip bij het hotel-restaurant tegenover ons motel, en zakken daarna moe maar voldaan weg in een heerlijke slaap. De dagen hier zijn gezellig, en we genieten van het feit dat er weinig toeristen zijn; we lijken als enigen tussen de locals te zitten. 

Een onverwachte ontmoeting

De volgende dag rijden we vanaf Cow Bay – waar ons motel ligt - tot Cape Trib verder noordwaarts, tot de weg overgaat in een 4WD road die niet geschikt is voor onze auto. De weg naar Cape Trib meandert door het donkergroene regenwoud. Het dichte bladerdak legt een schaduw over het wegdek; veel verkeer is er niet. Opnieuw worden we door de bekende gele borden gewaarschuwd voor de mogelijkheid overstekende kasuarissen tegen te komen, die in deze streek van Queensland leven. Tot nu toe hebben we die hier niet gezien – en ik vermoed dat ze zich in dit dichte, dunbevolkte regenwoud nog moeilijker laten spotten dan in Mission Beach het geval was.

En toch…

Opnieuw als we een bochtje omgaan, is hij daar: een kasuaris. En dit maal zelfs met twee kuikens! Uitgelaten zien we hoe dit mannetje (want het zijn de mannen die de kleintjes opvoeden) haastig de overkant van de weg bereikt en met zijn kroost in de jungle verdwijnt. Te snel om ons de gelegenheid te geven het tafereel vast te leggen op de gevoelige plaat.

Opgewonden om wat we zagen rijden we verder. Er zijn op deze route diverse korte wandelingen aangelegd die door de jungle en de mangroven leiden, en deze lopen we vandaag. We lunchen uiteindelijk op Cow Bay, en ik bewonder de mangroven die uitmonden op het palmstrandje. Gelukkig hier nu geen croc te bekennen, maar behoedzaamheid is geboden – getuige ook de gele waarschuwingsborden. Met het pontje steken we uiteindelijk weer over om aan onze route terug naar Cairns te beginnen.