Na de hobbelige Gold Butte Byway, een zijweg van de Interstate 15, bereikten we na zo'n 30 mijl ons eindpunt, Whitney Pocket, een vrij onbekend stukje landschap. Het was hier doodstil, geen mens gezien. We hebben de auto geparkeerd en zijn aan het dwalen gegaan. Het is geen groot gebied, goed te doen als 'tussendoortje' als je op doorreis bent. Maar wij vonden het hier prachtig, de rode rotsen in allerlei kleurschakeringen, de cactussen en joshua trees, de hagedissen die wegschoten, gestoord tijdens hun zonnebad. Heerlijk!
Voor 2020 hadden we deze weg ook gepland, maar wilden dan verder, via onverharde weg naar Little Finland, ook zo'n mooi gebied! Dit hopen we dan toch in 2022 te kunnen gaan doen.
Deze keer waren we uiterst tevreden met dit uitstapje.