hop on, hop off, hop weg
Los Angeles
Verenigde Staten
BeginmetA
hop on, hop off, hop weg
De wereld is verdeeld in twee groepen: mensen die bij aankomst in een grote stad meteen een kaartje kopen voor de hop on, hop off bus. En mensen die dit niet doen. Principieel. Nog niet dood gevonden willen worden in zo’n tourist trap op wielen.
Je begrijpt het waarschijnlijk al: mijn vriend en ik behoren tot de laatste groep.
Maar goed.
Enkele jaren geleden waren we op reis langs de westkust van de Verenigde Staten. We hadden drie dagen voor Los Angeles uitgetrokken. Veel te kort natuurlijk.
De eerste dag was al opgegaan aan reizen. We waren in de late namiddag aangekomen. Op de vraag waar we in de omgeving een beetje een leuke avondwandeling konden maken, vertelde de dame achter de balie van het hotel met name over de wijken waar we beter niet naar toe konden gaan. Ongewapend dan.
Dus besloten we met een taxi naar een restaurant van haar keuze te gaan en daar uitgebreid te tafelen. Een van de beste sushi ooit, overigens!
We zouden de tweede dag naar Universal Studios gaan. Hoewel ik hier hetzelfde over denk als zo’n hop on, hop off bus, moet je soms iets voor elkaar over hebben. En dit was toch wel een grote wens van mijn vriend. Even voor de balans: hij ging een week later met mij naar Taliesin West, een huis van de beroemde architect Frank Lloyd Wright. En mijn grote wens c.q. zijn hop on, hop off bus, zeg maar.
De derde dag wilden we dus nog even het meeste uit de City of Angels halen. Een beetje ontmoedigd door het verhaal van de hoteldame (welke wijken moesten we nou ook alweer vermijden?) kozen we voor een begeleide rondleiding door de stad. Met, juist ja, zo’n hop on, hop off bus.
Alles dat we vreesden kwam uit: in een sneltreinvaart raceten we door de stad. “Snel, kijk naar rechts! Nu naar links!”. De meeste inzittenden zagen de stad via een lens of het scherm van hun smartphone of tablet. Dat werden toch alleen maar foto’s van bewegende gebouwen met vlekken van de busramen erop?
Hier en daar mochten we even de bus uit. “Over een uurtje weer hier terug zijn!” maande de chauffeur ons, die tevens alle uitleg gaf. Soms een levensgevaarlijke combinatie, maar dat terzijde. Vriendlief en ik genoten dan van de rust om ons heen. Kun je je voorstellen: de drukte van LA voelde voor ons als rust.
Eén groot voordeel van de hop on, hop off route: we ontdekten Venice Beach. Een reden om nog een keer terug te komen. Met z’n tweetjes, op het gemak.
Foto's
