Maandthema: Viva Las Vegas
Maandthema: Viva Las Vegas
Alles…maar dan ook echt alles is fout aan Las Vegas.
Van de massale glimmende hotels, de miljoenen lichtjes, vervelende proppers op de Strip waar je over heen struikelt, filerijdende limousines, paraderende barbiepoppen met minimaal cup Dubbele Dosis tot aan een blèrende Celine Dion die nog steeds ten onder gaat met haar schip. Wat is er überhaupt niet fout aan Las Vegas?
Mijn internationale rondreis eindigt in deze bizarre stad en ik sta nou niet bepaald te popelen om deze te bezichtigen.
Waarom niet?
- Ik ben anti-gok
- Ik houd niet van massahotels met restaurants à la vreetschuur
- Ik ben allergisch voor grote mensenmassa’s en wil dan het liefst hard wegrennen
- Ik ben niet het type ‘bling bling’
Niet bepaald een handige combinatie maar ik zal het moeten ondergaan. Ik zal het anderhalve dag vol moeten houden in het gokparadijs waar gelukszoekers rijk denken te worden. Heb medelij met mij.
Vanuit mijn hotelkamer kan ik de Strip zien liggen maar dat uitzicht wordt grotendeels belemmerd door het reclamebord van de buurman…Hooters (fout nr.1)
Ik was al gewaarschuwd voor het grote spoorzoekerprobleem in de MGM Grand dus daar kan ik uiteraard niet voor onderdoen. Na me te hebben vergaapt in dit immense hotel, inclusief leeuwenkooi (fout nr.2), moet ook ik concluderen dat ik verdwaald ben in een hotel, ondanks het feit dat ik een van de weinige vrouwen ben MET richtingsgevoel en kan kaartlezen. Daar heb je alleen niet zoveel aan in een hotel. Het is me nog steeds een raadsel hoe ik ergens aan de achterzijde in een zijsteegje terecht ben gekomen.
In Hotel New York is compleet Broadway nagebouwd, rijdt er uiteraard een gigantische rollercoaster langs het Vrijheidsbeeld (fout nr.3) en de Coyote Ugly Bar mag ook niet ontbreken (leuke film dus minder fout).
In Caesars Palace bevindt zich een immens winkelcentrum voor mensen met een grote portemonnee. Liefhebbers van Gucci, Cartier, Versace en Tiffany’s voelen zich hier als een kind in een snoepwinkel.
Het spreekt voor zich dat in dit hotel de Trevifontein is nagebouwd en dat Gucci zich bevind in het Pantheon (fout nr.4).
De Bellagio valt op door zijn immense waterfontein die ieder kwartier een spectaculair optreden geeft.
Ok, ik geef toe…niet fout want dit spektakel is inderdaad zeer de moeite waard.
In Little Venice waan je je op het San Marcoplein, en tussen alle designerwinkels zie je gondels varen waar toeristen een onmenselijk bedrag voor neertellen om nadien te beweren dat ze Venetië in het echt hebben gezien (fout nr.5).
Amerikanen kunnen sowieso beweren dat ze in Europa zijn geweest want in Vegas kun je in één dag zowel Venetië, Parijs en Rome bezichtigen (fout nr.6) om nadien een oversteek te maken naar Egypte met de piratenboot van Treasure Island.
’s Avonds sluiten we de reis af met een heuse Vegas Surprise. Er komt een immense Hummerlimousine voorrijden zodat ik zelf ook, indien gewenst, zwaaiend kan paraderen over de Strip (fout nr.7). Ik verbaas me over het feit dat de Duitsers de limousine betreden in korte broek met geitenwollen sokken in sandalen (fout nr.8) en vervolgens uit hun dak gaan bij het zien van de glimmende Luftballon. Het zijn er helaas geen negenennegentig maar door het rijkelijk vloeiende bier en champagne, is de kans vrij aanwezig dat ze er iets meer zien dan slechts één.
In Freemont Street ontsnapt er toch spontaan een ‘Wow’ uit mijn mond bij het zien van een grote lichtshow van Queen. Duizenden toeristen –en ik ben nog steeds niet weggerend- staan met open monden, verwonderd naar dit bizarre schouwspel te staren. Vegas is één grote show!
Las Vegas wordt in stijl afgesloten met een toast in Margarittaville waar ik mezelf eerst moet legitimeren om te bewijzen dat ik toch al echt de eenentwintig ben (fout nr.9). Daar sta je echt niet op te wachten op je zevenentwintigste!
Bij het afscheid word ik door twee heren, waaronder de tourguide, nog uitgenodigd voor een drankje bij Hooters (fout nr.10). Die uitnodiging sla ik toch maar beleefd af aangezien ik het niet zie zitten om bediend te worden door veel te strakke dames in te weinig kleding met twee kwijlende mannen naast me.
Ik loop rustig terug naar het hotel waarbij ik verbazingwekkend genoeg, kaartjes van schaars geklede dames in lenige standjes in mijn handen krijg geduwd door de vele proppers (fout nr...waar was ik gebleven?). Alsof ik daar op sta te wachten?
Dit is werkelijk echt de meest idiote en bizarre stad die ik ooit in mijn hele leven heb gezien.
Dan is het tijd om Las Vegas gedag te zeggen. Conclusie: te idioot voor woorden, crazy, weird en bizar!
Maar…jaja…houd jullie vast…ik moet heel stiekem bekennen dat ik me uitstekend vermaakt heb. Ondanks al mijn vooroordelen -en dat waren er nogal wat- moet ik eerlijk toegeven dat ik het stiekem toch wel heel erg leuk vond ondanks dat ik geen cent in een gokautomaat gestopt heb. Las Vegas is zo belachelijk fout, dat het gewoon leuk is.
“I Love Vegas!”
O jee, zei ik dat nou echt? De grootste fout van allemaal en ik schaam me diep. What happens in Vegas, stays in Vegas en laten we mijn uitspraak vooral daar houden!