Er is een aardig plaatje uit voortgekomen maar ik zou nooit meer mijn bed uitkomen voor een zonsopgang boven op een berg… Om 2:30 in de nacht vertrokken we vanuit Lahaina naar de Haleakala krater om maar op tijd te zijn. Om 4:45 uur waren we al boven aan de krater en, waar is waar, zagen we een mooie volle sterrenhemel. Maar…..wat was het koud!! Nu moet je in ogenschouw nemen dat ik EN geen ochtendmens ben EN een enorme aversie tegen kou heb. Wat was ik blij dat die zon zich uiteindelijk liet zien tegen 6:00 uur met de belofte van warmte maar wat was ik teleurgesteld over het effect daarvan. Er bevond zich namelijk een wolkendek aan de horizon waardoor de zonsopgang lang niet zo mooi was als het had kunnen zijn volgens alle goed bedoelde reistips. Datzelfde was ons al eens overkomen in Australië (hardleers ;-)). Daarom moest ik ook zo lachen om die blog laatst met een tirade over het vorige maandthema. Wel werden we op de terugweg beloond met een prachtige breking van licht waarvan ik de foto nog wel eens zal plaatsen.