Het beste van het Amerikaanse oost-westen

Door: Madeleine

Geplaatst op Mar 20, 2017

Natuurlijk slaan we tijdens de mini-roadtrip die we door Florida maakten het bruisende Miami en romantische Key West niet over. Maar een groot deel van de reis zijn we aan de westkust van deze oostkust van de Verenigde Staten. Waar bruisend Miami iets heel anders is dan bubbelend Napels. Waar het op Sanibel Island rustiger is dan op Key West. Maar zeker zo romantisch.

De oversteek naar de westkant van Florida kun je vanuit Miami maken via de I75. Kom je, net als wij, vanuit Key West dan is de 41, de Tamiamitrail die dwars door de Everglades loopt, een goede optie. En omdat je door de Everglades rijdt mag je een rit op een airboat niet overslaan. Wij maakten er twee. De eerste in Everglades Alligator Farm, waar het ritje airboat meer een speeltje voor de bootbestuurder was dan interessant voor ons. Hij trok op, remde af door de boot een kwartslag te draaien, met als gevolg een nat pak voor de passagiers. We tellen tijdens dit 'vermaak' één krokodil en slaan de show met krokodillen vervolgens over omdat we geen behoefte hebben aan een stoere man die een krokodil weet te bedwingen. Het is vast leuk voor kinderen, wij waren snel uitgekeken. Dan maar een tweede poging. En 'Airboat rides aanbieders' zijn er genoeg in de Everglades, dus maakt het niet zo heel veel uit welke je neemt, ze beloven allemaal hetzelfde: wildlife en krokodillen. Wij zijn er op een dag dat het best koud is, dus laten maar weinig krokodillen zich zien. En zo hoort het ook. Dieren laten zich niet dwingen.

'Waaghalzen' als we zijn maken we een omweg via de zanderige Loop Road Big Cypress National Preserve. En daar, langs de kant van de weg, ligt een krokodil. We stoppen en maken dé foto! Missie geslaagd. En zo bereiken we tegen de avond Naples. Ons reisdoel van deze dag.

Relaxt Naples

Wat een relaxte stad. Er zijn terrasjes, mensen slenteren door de straten en auto’s rijden zonder dat de bestuurder nerveus vergeet zijn handen van de claxon te halen. Dé straat van Napels is 5th Avenue. Die overigens geen gelijkenis vertoont met de gelijknamige straat in New York. In Naples is het een ruime, feestelijk verlichte, bijna Europees aandoende straat van een kleine mijl, die uitmondt op het strand waar de historische pier kortgeleden gerenoveerd en heropend is. We bekijken Naples vanaf het water, in het gezelschap van enkele nieuwsgierige meeuwen die de buit van de vissers graag op hun menu willen. We slaan ook het historisch district van Naples niet over. De rijkdom van vroeger is hier nog duidelijk zichtbaar in de vorm van majestueuze huize. De tip dat je voor het lekkerste ijs in Tin City moet zijn nemen we ter harte. In dit oude havengebied zijn loodsen en gebouwen opgeknapt en ingericht als winkeltjes. Er zijn al heel wat panden opgeknapt, maar de economische crisis van een paar jaar geleden heeft in dit deel van Naples zeker zijn sporen nagelaten in de vorm van leegstaande horeca en nog wat vervallen loodsen. Maar de belofte van Tin City als toekomstige hotspot wordt zeker waargemaakt.
Te doen in Napels: er zijn leuke musea, shoppingdistrict Venetian City, een toeristentreintje en natuurlijk goudgele zandstranden.

Winterlandgoed in zomerse temperaturen

Onze weg gaat via de 41, richting Fort Myers, een afstand van een kleine 40 mijl. Met al die leuke plekjes onderweg presteren wij het om over een route van een uur toch zeker ruim twee uur te doen. Verbazingwekkend zijn dan ook de routes die reisbureaus aanbevelen: in één dag van Miami naar Key West en terug. Zonder stops. Dan zie je toch helemaal niets? Grote toeristenmagneet is het winterestate van Henri Ford en Thomas Edison. De huizen ontlokken vooral aan Amerikanen bewonderende kreten. Zij vinden alles ouder dan 50 jaar al geschiedenis. De tuinen bij het winterestate zijn mooi, maar de eyecatchers zijn de prachtige grote Banyantrees (soort vijgenbomen), die gepland zijn rond 1925. Deze schoonheden kunnen met recht zeggen de geschiedenis te hebben gezien.
Tip voor Fort Myers is het Southwest Florida Museum of History. Een niet groot, maar erg leuk en informatief museum.

Schelpen op Sanibel

Sanibel is een walhalla voor schelpenverzamelaars. Vooral op Bowman's Beach vind je bijzondere schelpen. Let wel op: niet alle schelpen mag je meenemen. Je moet goed kijken of er nog een diertje inzit! De route over het eiland is prachtig. Wel is het er behoorlijk druk en omdat het eiland in principe maar één doorgaande weg heeft moet je daar rekening mee houden en geen haast hebben. Neem op het eiland de J. N. “Ding” Darling National Wildlife Refuge. Deze route loopt dwars door een natuurgebied waar, als het niet te koud is, overal krokodillen langs de weg liggen. Wij zagen er hier meer dan in de Everglades!
Stop ook bij de vuurtoren, die op zijn metalen potten hoog boven het vlakke eiland uittorent en het Sanibel Historical Museum and village. In dit openluchtmuseum stap je letterlijk terug in de tijd. De huizen zijn prachtig bewaard gebleven en waar nodig gerestaureerd en heringericht. Ze tonen de geschiedenis van het eiland en het harde leven van de eilandbewoners toen Sanibel nog een echt eiland was. Opmerkelijk: in die tijd moesten de kinderen van donkere eilandbewoners met bootjes naar de zwarte school op het vasteland. De blanke kinderen kregen les op het eiland van een leraar die speciaal voor hen was ingehuurd.
Rijd door naar Captiva eiland en stop op de terugweg op Sanibel bij ‘The Island Cow’. Je moet waarschijnlijk een half uur wachten voor je aan tafel kunt, maar dat is in een van de strandstoelen die in de tuin staan, zeker geen straf.
Tip: op Sanibel heb je ook een erg leuk schelpenmuseum: het Bailey Matthews National Shell Museum.

En dan terug van het westen naar het oosten. We pakken de 27 en de 98 en nemen zo nog het onderkantje van Lake Okeechobee mee. Een spannende route? Nee. Maar het meer maakt het de moeite waard.