De afgelopen weken zijn we weer verrast door allerlei nieuw horeca concepten van San Francisco via Reno tot Chicago. Gisteren zaten we weer in een complete verrassing: Little Goat (est. 2012) op 840 W. Randolph Street. Dit stukje van de West Loop ontwikkelt zich in een hoog tempo tot culinaire hotspot. Waar vroeger (en deels nog) vlees en slagers de trom sloegen, componeren nu chefs van allerlei pluimage muziek voor de tong.

Op weg naar 1 van deze nieuwe pareltjes (Maude), staan we oog in oog met jaren 70 behang. We werpen nog een blik naar binnen, besluiten er achteraan te lopen en zitten even later in een mooie bruin/groen lederen booth. Maude kan wachten.

Borreltijd (met een bierfles [i]Bob's not my Uncle[/i] witte wijn.....) gaat gestaag over in etenstijd en een paar uur later (obers worden zenuwachtig want slechts 1 tafel op een avond is gemiste fooi) lopen we in het gezelschap van een doggybag met een half taartje en een maag gevuld met smoked fries, hot crab & biscuits, asian salad, chicken fingers, smoked pork & toffee milkshake (....) en de andere helft van het taartje naar buiten.

Het bijzondere (naast het menu en de website) aan Little Goat is dat ze de traditionele Amerikaanse diner (met chroom, sky, booths en barstools) naar de 21ste eeuw hebben vertaald. Zowel de inrichting als het menu stralen een soort moderne historie uit. Een geweldig idee.

Wie een plekje wil bemachtigen zonder te wachten kan rond een uur of 1600 binnenlopen voor een borrel met bite en langzaam meedrijven richting dinertijd. Of gewoon ff reserveren.

Het publiek is een combinatie van de bevolkingsgroepen die Chicago tot een bruisende stad maken. Licht en donker, oud en jong, dik en dun, nerd en maffioos.

site: [url="http://littlegoatchicago.com" target="_blank"]http://littlegoatchicago.com/[/url]