Op het strand bij Crescent City in Californië doen we een bijzondere vondst. We vinden een soort platte, zeer breekbare schelp, die we voorzichtig in een papiertje wikkelen. In een strandtentje verderop vragen we wat het is. Het blijkt een zogenaamde 'zanddollar'.
Op internet lees ik dat zanddollars zee-egels zijn die behoren tot de grote groep van de stekelhuidigen. Ze hebben een plat skelet en leven op de zeebodem.
Ze eten vooral plankton en kleine deeltjes tussen het zand. Je vindt ze vaak in laag water met een zanderige bodem. Met de stekels onderaan kunnen ze langzaam over het zand kruipen of een holletje en tunneltje maken. De dieren komen in grote groepen voor op de bodem van de oceaan. Daar is meer zand en minder rotsen waar de zanddollars makkelijk over kunnen glijden.

De naam zanddollar komt van de vorm van het dier. Dat lijkt goed op een muntstuk. Als de dieren sterven laten ze enkel hun skelet achter. Door de golven breken ze in stukjes en spoelt er niet veel meer aan. Wij hadden dus geluk, en hebben nu thuis een mooie herinnering liggen aan dit prachtige verlaten strand.